
BARTRA I LLEONART, Agustí (Barcelona. 1889-1982). Poeta e prossista catalán de formaçón autodidacta. As suas primeiras obras som o libro de narraçóns “L’oasi perdut” (1937) e a compilaçón de poemas “Cant corporal” (1938). Participou na guerra civil espanhola e em 1939 exilou-se primeiro em França -onde se casou com a também escritora Anna Murià-, e despois a diferêntes países americanos -Santo Domingo, Cuba, México, Estados Unidos. A sua obra poética no exilo foi âmpla: destacam “Màrsias i Adila” (1948), “L’evangeli del vent” (1956), “Quetzalcòatl” (1960), etc… Em 1970 regresou definitivamente a Catalunha e iniciou a publicaçón da sua “Obra poètica completa” (I, 1971; II, 1983). A sua poesía apresenta resonâncias da obra de Walt Whitman e das formas épicas hispâno-americanas e está caracterizada polas suas inquietudes éticas e formais. No que se refêre à sua prossa, cabe destacar a novela “Xabola” (1942), cuxa versón definitiva foi titulada “Crist de dos-cent mil braços” (1974). Publicou também algunhas obras teatrais (como “El tren de cristall”) e unha “Antologia de la lírica nord-americana” (1951-1983).
OXFORD