¡Quen dera ser nao senelleira
naquel mar non presentido
das xa mergulladas terras!
…
Sen ceo, sen astros, sen vento
sempre á toa polas ondas
deitado no esquecimento.
…
nin andar nin desandar,
nin ter outro coido acedo
que leixarse ir polo mar…
…
¡Quen dera ser nao senlleira!
Sen fito -estrela nin porto-
ser eu a propia ribeira!!
…
¡Quen dera…!
…
FERMÍN BOUZA BREI (1932)
O Pomar 