
“Em seguida, visto que Aliates se negava a entregar os “Citas” que Ciaxares reclamava, estalou entre Lídios e Medos unha guerra de cinco anos, no decurso da qual muitas vezes os Medos venceram os Lídios e estes muitas outras os seus opositores. Unha vez realizaram até unha batalha nocturna. Prosseguiam eles a guerra com sorte igual durante o sexto ano, quando aconteceu, que, empenhados em pleno combate, de súbito o dia se fez noite. Unha tal alteraçón do dia tinha-a previsto aos Xónios Tales Milésio que indicara como limite o ano em que, efectivamente, esse fenómeno aconteceu. Mas os Lídios, bem como os Medos, quando viram o dia fazer-se noite, cessarom o combate e ambos se empenharom com mais dilixência em concluir a paz. E quem os reconciliou foi Siénesis da Cilícia e Labineto da Babilónia. Eles non só se empenharom em que fizessem o xuramento do pacto, mas ligarom-nos também polos laços do casamento: resolverom pois que Aliates desse a sua filha Aríenis a Astíages, filho de Ciaxares. Xá que, sem unha forte obrigaçón, os convénios non acostuman a permanecer em vigor. As cerimónias dos xuramentos que estes povos executam som semelhantes às dos Helenos, mas também ainda, depois de fazerem incisóns superficiais nos braços, o sangue um do outro.”
HERÓDOTO, HISTÓRIAS – LIBRO I, EDIÇOES 70, LISBOA, 2015.