ESCRITORES HISPÂNOS (MARIO BENEDETTI)

BENEDETTI, Mario (Paso de los Toros, 1920). Novelista, contista, ensaista, crítico e poeta uruguaio. Resuscitou em 1948 a revista “Marginalia”, que tinha deixado de publicar-se, e que na sua nova etapa logrou sair até ao ano seguinte. As suas novelas e os seus contos tratam xeralmente da vida menor das oficinas e das ruas de Montevideo, nos quais esboça laconicamente momentos triviais de vidas gastadas pola rutina e a quotidianidade. Os seus libros de contos som: “Esta mañana” (1949), “El último viaje y otros cuentos” (1951) e “Montevideanos” (1959). Entre sus novelas podemos mencionar “Quién de nosotros” (1955), sobre as diferêntes perspectivas de um triángulo amoroso; “La tregua” (1960), unha das novelas mais populares em América pola sua ternura e sinxeleza narrativa; “Gracias por el fuego” (1965), de maior complexidade estructural e “Primavera con una esquina rota” (1982), na qual narra os diferêntes desgastes que produzem o exílio e a prisón num preso político uruguaio, o seu melhor amigo, a sua esposa, o seu pai e a sua filha. A sua poesía oscila entre a fantasía privada e a visón política comúm em círculos intelectuais hispanoamericanos (contra os Estados Unidos e em favor de Fidel Castro) em “Contra los puentes levadizos (1967), que amplía a temática de “Poemas de la oficina” (1956); reeditada com ilustraçóns do pintor portorriquenho A. Martorell, México, 1981), “Noción de la patria” (1963) e “Poemas de otros” (México, 1978). A sua crítica literária reflexa unha vivaz e antierudicta actitude frente à literatura em “Literatura uruguaya siglo XX: ensayo” (1963; ediçón âmplificada 1969), “Letras del continente mestizo” (1967) e “El escritor latinoamericano y la revolución posible”. Publicou também “El ejercicio del criterio”, “Viento del exilio”, “El recurso del supremo patriarca”, “Inventario”, “Letras de emergencia” e a obra teatral “Pedro y el capitán”.

OXFORD

Deixar un comentario