
BALBO, Lucio Cornelio (Cádiz, f1. 40 a. C.). Também é conhecido como “Balbus Maior”. Pompeio o Grande concedeu à sua família a cidadania romana em 72 a. C. Balbo encaminhou-se a Roma, onde foi admirado muito pronto. Teófanes de Mitilene adoptou-o em 59 a. C. Sendo nomeado por Cesar administrador de Roma durante as suas ausências debído às campanhas da Galia. Acusado de usurpar o poder é entón quando Cicerón compôm um discurso em sua defesa “Pro Balbo”. Foi o primeiro cónsul non romano (em 40 a. C.). Aliou-se com César e Octavio em contra de Pompeio durante as guerras civís. Forom-lhe atribuídas as “Efemérides” sobre a vida de César, as “Lustraçóns”, libro que trata dos ritos, e ultimamente unha conrrespondência sobre literatura e outras matérias mantídas com Cicerón. O seu sobrinho, com o mesmo nome, é conhecido como “Balbus Minor”. Fundou unha cidade e um porto perto de Cádiz.
OXFORD
