
Assim, às duas feridas mal acabadas de sanar, Wilhelm xuntara unha terceira, fresca, que non lhe causaba poucos incómodos. Aurelie non queria admitir que ele recorresse a um médico. Ela própria vendaba, por entre estranhos discursos, cerimónias e sentênças de toda espécie, colocando-o, desse modo, nunha situaçón muito desagradábel. Contudo, non só ele, mas todas as pessoas que se encontravam na proximidade dela sofriam com a sua axitaçón e com a sua estranheza. E ninguém mais do que o pequeno Félix. Sob unha tal pressón, a buliçosa criança tornava-se extremamente impaciente, e quanto mais ela a repreendia e a metia na ordem, tanto mais se mostraba travessa. O garoto comprazia-se em certas peculiaridades, a que também se costuma chamar faltas de educaçón, e que ela non pensaba de modo algum deixar passar. Por exemplo, gostaba mais de beber pola garrafa do que polo copo e, manifestamente, sabia-lhe melhor a comida tirada da travessa que do prato. Unha tal inconveniência non passava desapercebida e, agora, até quando ele deixaba a porta aberta ou batia com ela, quando algunha cousa lhe era ordenada e ele ou non se mexia ou fuxia precipitadamente, pois tinha de ouvir unha grande liçón, sem que após isso, algunha vez denotasse qualquer melhoria. Polo contrário, a sua inclinaçón por Aurelie parecia perder-se de dia para dia, non habia ternura nenhuma na sua voz, quando el lhe chamaba nái; antes se afeiçoaba apaixonadamente à velha ama, que, é claro, lhe fazia todas as vontades.
GOETHE