PRINCIPAIS TRADUCTORES DO ÁRABE PARA O LATIM (2)

Gerardo de Cremona (1114 – 1187). Este estudoso italiano foi o mais fecundo dos traductores do século XII, embora pouco se saiba da sua vida. Graças ao colofón de unha traduçón sua de Galeno, redixido pelos seus discípulos após o seu falecimento, sabemos que a sua paixón pola ciência o levou a Toledo e quantas traduçóns realizou. No total, traduziu três tratados de dialéctica, dezassete de xeometría, doze de astronomía, onze de filosofía, vinte e um de medicina, três de alquimia e quatro de xeomância. A ele devemos a recuperaçón da astronomía grega na Europa medieval, assim como a transmissón ao Ocidente latino das obras mêstras da medicina Árabe. Destaquemos as suas traduçóns de Ptolomeu (Almagesto), Avicena (Cânone de Medicina), al-Razi (Enciclopédia Médica), Abulcasis (Cirurxía), Hipócrates e Galeno, al-Khwarizmi e o Aristóteles Árabe (Física, Meteorolóxicos e Sobre o Céu e o Mundo).

Miguel Escoto (perto do 1175 – 1235). É um dos grandes traductores e o principal de Averróis. Nasceu na Escócia e formou-se em Toledo, desenvolvendo a maior parte do seu trabalho sob a proteçón do imperador Frederico II na Sicília, onde faleceu. Além da Zooloxía (Historia Animalium) de Aristóteles e de unha obra astronómica de al-Bitruyi, traduziu os seguintes escritos de Averróis vinculados ao Corpus Aristotélico: Grande Comentário sobre a Alma, Grande Comentário à Física, Grande Comentário sobre o Céu, Comentário Médio acerca da Xeraçón e da Corrupçón e Compêndio dos Breves Tratados Naturalistas.

Hermán, o Alemán (t 1271). De orixem xermánico, foi bispo de Astorga (León) desde 1266 até ao seu falecimento. Com a axuda de moçárabes traduziu de Averróis os Comentários Médios à “Ética a Nicómaco”, à “Poética” e à “Rectórica”, que tiveram unha grande influência no mundo latino pola sua novidade.

ANDRÉS MARTÍNEZ LORCA

Unha resposta a “PRINCIPAIS TRADUCTORES DO ÁRABE PARA O LATIM (2)

Deixar un comentario