Categorías
Arquivo
- Agricultura Alimentación Anonymous Arquitectura Astronomía Blogs para curiosear Bos desexos Cerebro Cine Darío e Breixo Economía Educación Frutais Futuro Historia Humor Indignados Libros Lingua Literatura Medios de comunicación Monte Comunal Natureza Poesía Política Procomún Publicidade Sidra Socioloxía Software libre Tradicións Viaxes Xadrez
Os nosos blogs
Arquivos diarios: 31/12/2018
“SOPLÓN” E “GORRÓN”
A um artista que comezaba a ser famoso e que, por frequentar o “Molino Rojo” do Paralelo, acreditaba estár destinado à gloria de Toulouse Lautrec, aínda lhe adeudo cem pesetas; vinte machacantes do ano 60, que xa nunca poderéi devolver, porque non recordo nem o seu nome. Ós anarquistas do Paralelo debo-lhes um sentido da vida, dívida mais impagadeira todavía. E áqueles polícias chulangáns e corrompidos, debo-lhes a “manta de hostias” que me arrearom, quando descubriron que era amigo de anarquistas, e que andaba de “soplón”: de “gorra” e de “soplón”! Ir de “gorra” era o de menos, porque tampouco eles pagabam e tinham “barra libre” em todos os “tugúrios” e todos os “garitos”, mas descubrir que era um “cantarra” sentou-lhes muito mal. E moeron-me a paulazos, e graças que non me detiverom por “comunista”, que houbera sido pior. No fundo, foi um detalhazo. A vinganza, nunca me pareceu um sentimento nobre; mas a tunda foi tal que, quando descubrim que ó Mellado lhe tinham pegado um “sifilazo” incurábel, me alegrei de todo corazón. As putas do Barrio Chino, pagadas por algúm mafioso cansado de extorsóns e “mordidas”, tinham-se confabulado para perder ó Mellado. E encargarom à mais podre de todas, a “Veneno”, assí se chamaba, para que lhe pega-se o mal. Quando o Mellado estaba borracho xa non miraba com quem se encamaba. E, algunha vez a punta de pistola, tinha votado da cama dunha puta a outro cliente, que xa tinha pagado o “serviço”. O Mellado, era um “poli” de “película”; chulería pura e matonismo legalizado: um autêntico “rei da noite” e “capitán de bandoleros”. Com tanto desarranxo, raro que o mal non o houbera colhido antes, Ao descubrir a infecçón, quixo matar a Veneno, dum tiro no conho; mas, para entón a Veneno, consciente das consequências do encargo cumprido, xa se tinha esfumado. Entón, o Mellado quixo liquidar a todas as putas que tinha “traxinado”; e as outras tamém. Non tivo tempo! A Sífilis foi maligna e instantânea! Enseguida tiveron que levá-lo ó hospital, secçón de incurábeis. O mal foi, que xá vinha incubando fai tempo. Enterrado com grandes honras, e feitas as loas fúnebres pelo mesmo xefe superior da polícia.
javier villán e david ouro
Publicado en Uncategorized

