AS MEMÓRIAS DE MANUEL DA CANLE (23)

.

               Amor, Igrexa, acompanhado.  O día 11 de Maio de 1908, andava eu a serrar nos Aguieiros, e pegou-me unha dor insufrível polo quadril dereito.  O día 12 fún á Misa de Guillade, e fún acompanhado d’unha nena até á porta da Igrexa, e continuou así até à terceira vez com um amor sincero (era Maria Rosa da Irra), despois fún trabalhar para a Franqueira e andiven bem.  O 1º, 2º, e 3º día, o último sentin debaixo da minha cabeza a interxeiçón (pagª 11), eu estava inchado, sobre as 4 da manhan, deu-me unha aflicçón que houvem de vomitar, e do meu corpo desistía ar.  O día 12 de Xunho de 1908, andava a serrar p’ra Namora, passei uns poucos de días nas mais duras penas, sonhava sonhos malos, e logo esqueciam-me, por último sonhei com homes negros e unha culebra, eu queria-a matar, mas non puiden; e polo día saíndo para dentro do Eido, hora das 10, encontrei unha filha da……….acto annis habetur, muti, nec loquatur bene neque male, ego alteratum ibat ex fornicactione et aliis cogitationibus inmitantibus: ego abrazabit an canque furore pavunper, atque ne intravito internum, sed cucurrit pro me lacte amoris.   Adivinho, Fornelos.  O día 29 de Xulho de 1908, eu e a minha nái fomos a Fornelos xunto do adivinho.  O día 12 de Agosto de 1908 comecei a serrar com Avelino Carracedo, andando dez meses com el.  Tendo muitos sonhos com unha nena, vexa-se arriba Igrexa, despois deu-lhe mal ó meu companheiro, e eu mais quedei muito estéril dos nervos, sendo gravemente molestado pelo Spírito infernal.  O día 18 de Maio, polas 10 horas da manhán, andavan unhas poucas de galinhas fora, dentro do meu Eido, incomodando-me, eu atirei-lhes com unha pedra, quedando unha esterricada… ex seraphinam erat, todos estes días seguidos había sido molestado polo Spírito…   à noite tivem unha grande visón num sonho.  Visón Grandíssima.  Fún a Guillade de baixo, eu estava no meio dunha veiga, onde había um mato e vários regos, e a dita amada se me representou virada p’ra mim, muito triste, parecia um pouco escura; eu estava virado para ela, non podendo decir-lhe palabra ningunha; polo medio de nós passava um grande regato, e ó par do rego um mato que me separava dela, e ademais había várias lagoas, eu estava na parte norte, ela na parte do sul, o regato vinha desde oriente para poênte, mas era muito comprido, polo rego arriba vinha unha grán Serpe saindo da água e introducia-se no mato, facía outra grande volta, tocava a água e introducia-se polo meio do mato até à outra parte, parecia ter três cabezas, e dando outra grande volta polo dito mato, tocava a água e saía outra vez polo mato.  Também parecía ter três rabos; oito horas durou a visón; tan grande era que todavía non acabara de saír, com a dita amada estaba vária xente que eu non conhecia; eu queria matar a Serpe, mas rebeláva-se contra mim e non puidem matá-la, eu non podia ir para xunto do ente querido, nin ela podia vir para xunto de mím, por causa da serpente e do regato, ainda que este sí com custo, nin eu podía facer mal à serpente, nin esta se metia comigo, se queria passar para xunto da amada, a Serpe non me deixava, despois despertei.  Antes desta visón, tinha sonhado várias veces que estava a minha amada falando xunto da minha nái dentro da casa, eu estava um pouco retirado mirando para elas, mas esta visón da Serpe, foi a última vez que sonhei com ela.  San Mateo.  O día 17 de Xulho de 1909 (Sabado) eu e Avelino Gonzalez fomos a Ponte e de alí às vésperas a San Mateo.  O 1º de Agosto fomos ás vésperas a Uma.

manuel calviño souto

Deixar un comentario