FATIAS-DE-PARIDAS

.

               Rabanadas Antigas. Rabanadas douradas ou Fidalgas. Rabanadas Minhotas, e por fim Rabanadas ou Fatias-de-paridas.  Somente o nome, xá nos dá unha ideia clara da potencialidade reconstituinte das referidas rabanadas.  Isto, á parte, do gratificante sabor destas lambonadas supremas, capazes de satisfazer unha nái.  Leva-se três decelitros de leite a ferver, com duas colheres de sopa de azúcar e unha casca de limón.  Batem-se quatro ovos, muito bem batidos, de modo que a clara quede imperceptível.  Corta-se um pan de Cea em fatías, com perto de um centímetro e meio de grossor, logo passam-se primeiro polo leite e despois pelos ovos.  Fritar em óleo bem quente e escorrer sobre papel ou um pano, servir espolvilhadas de azúcar e canela.   ¡¡Saúde e ganas de comer!!

a irmandade gastronómica 

 

Deixar un comentario