Arquivos diarios: 01/12/2017

AS MEMÓRIAS DE MANUEL DA CANLE (2)

.

               Lira   O dia vinte de Septembro de 1903 tinha-me chamado o Sr. José Rey Fernandes para decir o que eu visse por unha questón que traía unha pessoa de Lira, chamada Ana Maria, da qual saímos nós com victória, terminando o xuízo o cinco de Novembro do dito…  Fixen um viaxe a Ponte, dalí a Leirado, para consultar unha “Sybilla” (Vª,.).  Regresando por Vilacoba e sentín tocar as campanas de Guillade, mais adiante giaron-me até á igrexa de Vilacoba, cheguei ó rio diante do qual estivem titubeando trinta e cinco minutos para conseguir passa-lo.  Logo de passar o rio, e por-me a salvo em caminho conhecido, larguei dous pistoletazos.

manuel calviño souto

O MUNDO COMO VONTADE E REPRESENTAÇÓN (27) N

.

               Em 1814 Schopenhauer tinha as ideias xá claras mas faltavam-lhe elementos fundamentais para estar completamente convencido da solidez do seu sistema.  Primeiro teve unha intuiçon decisiva: apercebeu-se, como nunha revelaçón, de que o seu próprio corpo, o seu corpo individual, é a manifestaçón objectivada de um desexo, de unha força querente, esta força desexosa, cuxa essência é o querer, é cega, carece de conhecimento e de obxectivo consciente ou de finalidade; e non está só nele, mas em todos os seres individuais,  orgânicos e inorgânicos.  Em segundo lugar, Schopenhauer estabeleceu unha conexón decisiva: a compreensón de que as Upanissades, Kant e Platón se referiam á mesma realidade, que as suas noçóns, tan diversas e inconciliáveis na aparência. Tinham encaixado na perfeiçón no seu pensamento e que esta insuspeita ligaçón lhe permitia criar unha metafísica e unha teoría do conhecimento orixinais, revolucionárias, das quais se desprendiam unha estéctica e unha ética xá non coherentes ou complementares, mas consubstanciais a elas.  O sistema foi forxado em cinco anos de paciente reflexón e árdua labor, como sabemos pelos manuscritos preparatórios.  Só faltava pô-lo por escrito, em bom alemán, e a Schopenhauer non faltava xénio literário.  No principio de 1818, ao fim de apenas um ano de escrita.  “O Mundo como Vontade e Representaçón” ficou concluído.

joan solé