
ESCOSURA, Patricio de la (Oviedo, 1807-1878). Poeta romântico, autor teatral e novelista. Discípulo de Lista, foi amigo de Espronceda e membro da sociedade secreta Los Numantinos (véxa-se “Numancia”) e como tal se víu obrigado a abandonar España, quando a sociedade foi descoberta. Ao seu regresso, foi embaixador em Filipinas e outros países. Teve certa fama como novelista, na linha de Walter Scott: “El conde de Condespina (1832, dous volûmes), “Ni rey ni Roque” (1835, 4 vols.), situada em 1595, “El patriarca del valle” (1846-1847, 2 vols.), “La conjuración de México, o los hijos de Hernán Cortés” (México, 1850, 3 vols.) e a novela semiautobiográfica “Memórias de un coronel retirado” (1868). Emitou a Espronceda na lenda “El bulto vestido de negro capuz” (1835). As suas obras teatrais em verso tivérom algunha popularidade, especialmente as que tratabam de feitos históricos conhecidos como “La corte del Buen Retiro” (1837) e a sua secuela “También los muertos se vengan” (1838), “La aurora de Colón” e “Don Jaime el Conquistador” (âmbas de 1838) e “Las mocedades de Hernán Cortés” (1845). Como crítico aportou um estudo sobre a obra de “Calderón de la Barca” (1868), que foi publicado pola Real Academia Española em dous volûmes. Escrebeu também um “Manual de mitología” (1845) e “Estudios históricos sobre las costumbres españolas” (1851).
OXFORD