ÉGLOGAS (do grego eklogé, elexído). O significado clássico deste nome aplica-se a poemas bucólicos ou pastorís. Virxílio utiliza três tipos de églogas: a narrativa, a dramática e a combinaçón das duas. Teócrito está considerado por unanimidade o grande mestre grego deste xénero. Na literatura, também adquere forma lírica, como as de Garcilaso de la Vega e dramática como as de Juan del Encina e Lucas Fernández. “Idilio” é unha palabra que se utiliza a miúdo como sinónimo, sobre tudo entre autores clássicos, mas Martínez de la Rosa suxére que o “idilio” é mais delicado e oferta a descripçón de sentimentos de maior ternura que a égloga. Alguns dos mestres deste xénero literário som: Herrera, Lope de Vega, Rioja, Pedro de Espinosa, Fernández de Moratín e Meléndez Valdés.
OXFORD
O Pomar 