
CHACEL, Rosa (Valladolid, 1898). Novelista. Passou vários anos em Itália estudando arte. Antes da guerra civil tinha-se forxado unha pequena reputaçón literária com a novela “Estación, ida y vuelta” (1930), antecedente importânte das obras do “nouveau roman”, e com os sonetos de “A la orilla de un pozo” (1936). Depois de 1939 emigrou a Buenos Aires e viviu um par de anos em Nova York. Regressou a Espanha brevemente e depois passou unha larga temporada em Rio de Xaneiro. A sua obra narrativa foi practicamente desconhecida em Espanha, até aos anos setenta. Em Barcelona foi reimpresa “La sinrazón” (1970, Buenos Aires, 1960), que veio a ser o primeiro tomo das suas “Obras completas”, que mostram unha boa evoluçón desde a sua “Teresa” (1941), excessivamente pintoresca, que trata da vida de Teresa Mancha, amante de José de Espronceda. A heroína das “Memorias de Letícia Valle” (Buenos Aires, 1945), é unha nena de onze anos, que seduce a um home casado. “Sobre el piélago” (Buenos Aires, 1952) reúne alguns dos seus contos. Em 1976 publicou “Barrio de Maravillas” e uns anos depois “Novelas antes de tiempo” (1981).
OXFORD