
Procurando aprofundar a comprehensón do “segundo princípio”, Max Planck, iniciou o revoluçón do muito pequeno. Aproveitando os seus grandes conhecimentos de electrodinâmica e de termodinâmica, abordou aquele que sería o maior logro da sua vida. O problema da radiaçón de um corpo negro (non aquel que, os maliciosos pensam), mas, a “hipótese quântica”. Consequências tamanhas, que nem el mesmo lograría albergar. A maior parte da sua vida, passou-na a escreber e a dar aulas durante toda a manhám. Depois comia e descansaba um pouco e logo tocaba piano. Passear e fazer montanhismo eram também duas das suas actividades preferídas. Com setenta anos, ainda foi capaz de subir ao pico Grossvenediger de 3.674 metros. Na Universidade de Berlim, dava quatro aulas semanais e supervisaba unha aula de problemas. Leccionaba um ciclo completo, que tinha a duraçón de três anos, e constaba de mecânica, hidrodinâmica, electrodinâmica, óptica, termodinâmica e teoria cinética. Ocupando cada disciplina um semestre. Dominando Max Planck, todos os ramos da física do seu tempo.
LÉRIA CULTURAL