
CARDOZA Y ARAGÓN, Luis (Antigua, 1904). Poeta, ensaista e crítico de arte guatemalteco, afincado em México. Estudou literatura, filosofía e arte na Europa. Viveu vários anos da sua xuventude em París e outros lugares da Frânça, onde estudou literatura francesa e acabou interesando-se por García Lorca. Há unha certa influênça do subrrealismo na sua vasta e farto complexa produçón poética: “Luna Park” (París, 1923), “Maelstrom” (París, 1926), “La torre de Babel” (La Habana, 1930), “El sonámbulo” (México, 1937) e “Pequeña sinfonía del Nuevo Mundo (Guatemala, 1949), entre outras obras. Os seus melhores ensaios figuram em “Guatemala”: “Las líneas de su mano” (México, 1955), na qual Cardoza prantéxa a necessidade de unha revoluçón política, social, económica e cultural, para lograr que todos os guatemaltecos alcancem a igualdade. Escrebeu também numerosos estudos sobre arte, entre os que mencionaremos somênte “Pintura mexicana contemporánea” (México, 1953) e “México: pintura activa” (México, 1961). Actualmente desarrolha unha intensa actividade em favor dos direitos humanos em Guatemala. Tem pronunciádo infinitude de conferências, sobre a realidade do seu país.
OXFORD
