Arquivos diarios: 30/03/2023

CALVETE DE ESTRELLA, Juan Cristóbal (Sariñena, Huesca, 1526 ?-1593). Humanista. Estudou em Alcalá e pertenceu à côrte do príncipe Felipe (depois, Felipe II). Escrebeu “Felicísimo viaje del príncipe Felipe, hijo de Carlos V, a Alemania y a Flandes” (Amberes, 1522; ed. M. Artigas, 1930), do que foi testemunha presencial. Resulta unha descripçón absorbente e detalhada do torneo ofertado a Carlos V pola rainha da Hungría em 1549. Isto demostra o profundo arraigo dos libros de cavalaria e os usos que se tinham instaurado na sociedade da época. É autor de um poema sobre a vida de Carlos V (1590), de um elóxio ao duque de Alba em latim: “Túmulo imperial, adornado de historias” (Valladolid, 1559), e de um relato da conquista de unha cidade norteafricana: “De aphrodisio expugnato quod vulgo Aphrica vocant” (Amberes, 1551).

OXFORD

CALVET, Agustí (Sant Feliu de Guíxols, 1887-1964). Ensaista, xornalista e autor de libros de viáxes e de memórias. Em 1914 entrou no xornalismo profisional com a publicaçón em “La Vanguardia” de unha série de artígos sobre a guerra europeia, que firmou com o pseudónimo de “Gaziel”. Están reunidos no libro “Diario de um estudante en París” (1915), e mais tarde, em “Narraciones de tierras heroicas” (1916), “En las líneas de fuego” (1917), etc… Em 1933 foi nomeado director de “La Vanguardia”. Outras obras som “Tots els camins duen a Roma”. “Història d’un destí (1893-1914) (1958), memórias; a série “Viatges i somnis”, que consta da “Trilogia ibérica” (Castella endins, 1959; Portugal enfora, 1960; e “La península inacabada”, 1961), na qual manifestou o seu interesse polo carácter e convivência dos diferentes pobos peninsulares, e “Cura d’aires” (Seny, treball i llibertat, 1961; e “L’home és el tot”, 1962), onde aparecem algunhas das suas teses políticas.

OXFORD