
Árbores,herbas e prantas, que em aquesto sitio estais. Tán altos, verdes e tantas, do meu mal non vos folgais.
Escuitáde as minhas santas queixas:
A minha dor non é alboroto, ainda que mais terríbel sexa. Pois, por pagáros escote, aquí chorou Don Quixote!
Ausencias de Dulcinea:
¿Quem menoscaba meus bens?
Os desdéns!
¿Quem aumenta meus dolos?
Os ciúmes!
¿Quem proba a minha paciência?
A ausência!
Deste modo, na minha dolência, ningum remédio se afiança. Pois, me mantém a esperanza: ¡¡Desdéns, Ciúmes e Ausências!!
MANUEL CALVIÑO SOUTO