Arquivos diarios: 30/09/2021

ESCRITORES HISPÂNOS (VÍCTOR BALAGUER)

BALAGUER, Víctor (Barcelona, 1824 – 1901). Poeta catalán, dramaturgo e historiador. Destacou pola sua contribuiçón à “Renaixença” e à restauraçón dos “Jocs florals de la llengua catalana” dos quais foi “mestre en gai saber”. As suas peças teatrais som sequências de monógos dramáticos sustentados em pobres argumentos, mas as suas “Tragedias” (1876) forom um antecedente das muito importântes de Àngel Guimerà. Os seus poemas mais característicos som os de tema relixioso como “La Verge de Montserrat”; entre os de tipo patriótico “Lo llibre de la patria” e o neopetrarquista “Lo llibre del amor” resultam os mais significativos. Dos seus trabalhos como historiador -a maioria escrítos em castelán- destacam “Historia de Cataluña” (1860 – 1863), e “Historia de los trovadores” (1879). Os trinta e nove volûmes das suas “Obras Completas” forom publicados entre 1882 e 1899.

OXFORD

ESCRITORES HISPÂNOS (BAILES)

BAILES: Têrmo utilizado no “Siglo de Oro”, para designar as peças para música que se bailabam entre o segundo e o terceiro acto das comédias. Um exemplo deste xénero é “Las flores” de Alonso de Olmedo, que se dançou num intermedio da obra de Calderón “Hado y divisa” (1680) precedida por unha loa e acompanhada de entremés “El labrador gentilhombre”. Alguns “bailes” também eram cantados; aqueles que em parte levam parlamentos, chamam-se “bailes entremesados”. Cervantes utilizou “bailes” em quatro dos seus entremeses. Muitos autores escreberom estas peças: Quiñones de Benavente, Quevedo, Navarrete y Ribera, Monteser, Villaviciosa, Diamante y Marchante.

OXFORD

ESCRITORES HISPÂNOS (CECILIO BÁEZ)

Báez. Cecilio (1862 – 1941). Historiador paraguayo autor de mais de cinquenta libros e numerosos ensaios. Liberal e positivista, foi presidente da República de 1905 a 1906. Catedrático de Socioloxía, Dereito Romano e outras disciplinas. Alguns dos seus libros som: “Ensayos sobre la libertad civil” (1893), “Ensayo sobre el doctor Francia y la dictadura en Sud América” (1910), onde defende a heterodoxa tese de que a dictadura francesa resulta esencialmente benéfica e incide positivamente na luta de independência do Paraguay; “História del Paraguay” (1910), “Los elementos de la civilización cristiana” (1913), “História colonial del Paraguay y Río de la Plata” (1926) e a “História diplomática del Paraguay” (1931 – 1932, dous volûmes).

OXFORD