ESCRITORES HISPÂNOS (JUAN ALFONSO DE BAENA)

BAENA, Juan Alfonso de. Poeta menor de orixem xudéu, cuxa maior contribuiçón à literatura foi a compilaçón do “Cancioneiro” (1445) que leva o seu nome. Ofertou-o a Juan II, para quem escrebeu um “Decir” ,que non figura no libro. A única copia conservada encontra-se na Biblioteca Nacional de París. O “Cancioneiro de Baena”, é unha fonte importânte de conhecimento das correntes literárias existêntes nos séculos XIV e XV. Alguns poemas están escrítos em Galego-Português, mas a maioría están em Castelán, que xá começaba a exercer a sua hexemonía na Península. Menéndez y Pelayo comenta ácidamente, que o Cancioneiro oferece muitos versos e muito pouca poesía, mas o mesmo pode afirmar-se de muitas antoloxías. O “Cancioneiro” resulta interesante desde o ponto de vista histórico, porque mostra a transiçón do “Mester de Clerecía” para o novo estilo cortesán, e a introduçón dos metros italianos. Assím, podem-se encontrar poemas cheios de galeguismos (como por exemplo os de Gonzalo Rodríguez, arcediano de Toro), versos cheios de relixiosidade, refléxivos e moralizantes (Ferrán Sánchez de Talavera), versos do sevilhano Ruy Páez de Ribera ou do converso Ferrán Manuel de Lando, xunto com a alegoría inovadora de Francisco Imperial. Em total, o “Cancioneiro” contêm quinhentas setenta e seis composiçóns de cinquênta e quatro poetas. A introduçón de Baena, merece ser lída polas suas ideias sobre a natureza da poesía e a problemática da versificaçón.

OXFORD

Deixar un comentario