Arquivos diarios: 08/09/2020

ESCRITORES HISPÂNOS (MANUEL ALTOLAGUIRRE)

Altolaguirre, Manuel (Málaga, 1905-1959). Poeta, impresor e guionista. Durante a guerra civil espanhola solidarizou-se com a República e em 1939 exiliou-se em diversos países. Foi fundador, com Emilio Prados e outros, da revista Litoral (1927-1929). Se no seu primeiro libro, Las islas invitadas (1926), ainda se nota demasiado a influênça de Juan Ramón Jiménez, mas, pronto encontrou a sua própria voz nas obras seguintes. Os seus principais temas som o amor, a solidón e o sufrimento. Alguns dos seus libros de poesía som Soledades juntas (1931); La lenta libertad (1936); Nube temporal (1939) e Fin de un amor (1949). As suas Poesías completas, 1926-1959 (México, 1960) precederom a Vida política (1962). Também escrebeu Garcilaso de la Vega (1933), tradujo el Adonais de Shelley e compilou unha Antología de la poesía romántica española (1933). Deixou inconclusa unha novela autobiográfica, El caballo griego, publicadas parcialmente em Papeles de Son Armadans (1958).

OXFORD

ESCRITORES HISPÂNOS (IGNACIO MANUEL ALTAMIRANO)

Altamirano, Ignacio Manuel (Torda, México, 1834-1893). Foi filho de unha família de fala náhuatl, analfabeta. Xornalista, poeta e româncista. Combateu na guerra de Reforma (1858-1861) e foi membro do Congreso. Colaborou em inumerábeis xornais e fundou “El Renacimiento”. Chamado o Dantón mexicano. Ó igual que Mármol e Isaacs, Altamirano cultivou a novela romântica. Nas suas obras apercébe-se a influênça de Hugo, Balzac e Dickens a pessar de que aspirou criar unha tradiçón narrativa nacional, com o cultivo do costumbrismo. As suas obras mais interesantes som: Clemencia (1869), que transcorre durante a intervençón françêsa em México (1863) e El zarco (1900), que trata do bandoleirismo no México. Ocupou vários postos políticos e foi cónsul de México em Espanha (1889).

OXFORD