
Controlado o motim, a família de Pascal mudou-se para Rouen em 1640, para que Étienne assumisse as funçóns do seu novo cargo. O trabalho do xefe de família obrigava a fazer numerosas contas, e Pascal axudava-o nessa árdua tarefa. Para tornar o trabalho mais leve, Pascal idealizou e construiu unha máquina aritmética, unha calculadora que baptizou com o nome de “pascalina”. Sabemos que non era a primeira da época, mas ele, aos 19 anos, conseguiu resolver unha série de problemas técnicos com os quais os outros inventores se tinham deparado, ao mesmo tempo que conseguiu fazer com que a sua máquina realizasse os cálculos com libras ou com denários, em vez de números abstractos. Até àquele momento, Pascal tinha orientado a sua intelixência para as ciências teóricas, mas, neste domínio, mostrou um talento especial para a orientar para questóns prácticas, com muito sucesso. O Pascal inventor apresentou assim o modelo de calculadora mais preciso que o mundo tinha visto até entón e este facto trouxo-lhe unha fama merecida. É preciso ter em conta que estamos a falar do século XVII, e aquela caixa de metal fazia algo muito surpreendente, “pensaba”, fazendo-o até muito melhor do que a maior parte dos homes. Mas nón era apenas isso. Além de “pensar”, fazia-o de maneira que non habia qualquer possibilidade de erro, algo que chamou a atençón de certos filósofos da época, como foi o caso de Descartes. O reconhecimento obtido por Pascal com a sua máquina aritmética ultrapassou as fronteiras da França. Assim, quando a rainha Cristina de Suécia, conhecida pelo seu profundo interesse tanto pelas ciências como pela filosofía, soube do mecanismo criado por Pascal, entrou imediatamente em contacto com ele para que lho mostrasse, ao que este respondeu enviando-lhe unha pascalina acompanhada por unha carta na qual expressaba abertamente a admiraçón que sentía por ela, pois nón era habitual que um monarca tivesse tal apreço pelo conhecimento. Pascal pedíu unha licença real para poder comercializar a sua calculadora, mas quando a obteve xá sabía que os custos de produçón seríam excessivamente elevados e que essa empresa nón sería rentável.
GONZALO MUÑOZ BARALLOBRE