AS MEMÓRIAS DE MANUEL DA CANLE (31)
.
O meu Mestre, Prisón. O día 29 de Xulho dixeron-me que o meu Mestre (Fadista) tinha batido no Calvete, e o 3 de Agosto foi preso o dito suxeito. O día 14 de Agosto polas 11 ou 12 da noite, cantava a interxeiçón da páxina 11, e assaltou-me um sono mortal, vem o Gomez chamar por mim ás seis da manhán, para trabalhar na Encostada e polas 11 do meio día ensordecín, encontrando-me indiferente e sendo molestado polo Spírito… tendo sonhos que non me acordaban ó despertar, vários eran com o Cura Val. Manuel Guillade, sem medo. O 20 de Agosto de 1911, polas sete, fún à novena a Oliveira (capela) e vinhem polas Chans de Oliveira caminho de Mourigade, a ver se encontrava o Senhor Val, non o encontrei, pois naquel carreiro que vai prá Igrexa, e que está xunto das veigas, quedei alí até ás 11 da noite, iba unha escuridade medonha, e despois vinhem polo meio do Ádro, demorando um pouco nel e cheguei à casa ás 12,35, sem o menor temor. Calviño em Xuízo. O día 28 de Agosto de 1911 (Segunda Feira), celebrou-se o xuízo de faltas contra mím e mater mea (impostor)… testemunhas falsas: 1ª Maria Rey, e a sua filha Aurora. 2ª Serafina Argüellez. 3ª José Rey. 4ª José Dominguez Rivero. Estes son os réus: 1º Maria Rodriguez Penabella. 2º Manuel Calviño. 3º Isabel Calviño. Confisón, a primeira testemunha dixo: quando cheguei, vin esta mulher estendida no chan gritando, e el e a sua nái com um pau gordo e comprido batendo quanto mais podian, polas costas, mans e pés, quadrís, etc…, ó chegar eu, dixo a nái pro filho, deixa-a, deixa-a, que pra sí xa leva. ¿Tinha sangre? – Non Senhor. ¿Por onde eran as pancadas? – Por todos os lados, mas principalmente polo brazo esquerdo, polas costelas, e polas partes, que estava toda unha calamidade – ¿E a sua filha? – A minha filha non puido vir que está mala, pois o que digo eu, é o que dí ela – Está V. despachada. 2ª Testemunha: Eu cheguei das Carballas de ganhar o meu xornal, e sentindo gritar, vin a Penabella caída no chan e o Senhor Calviño dando-lhe com um pau, logo ouvin decir que a sua nái tamém lhe tinha batido, e nom vín mais nada. Está despachada. 3ª Testemunha: Eu tán pronto a Penabella gritou, vin-na estar sentada ela só gritando, despois, sí que vinheron unhas duas mulheres e a levaron, mais nada. Está despachada. 4ª Testemunha: Eu só sentin do meu balcon estar a nái do Calviño a decir da xanela, vaite com todos os demónios, que senon levas unha carga de pedras, logo sentín o Calviño da xanela decindo, espere ahí, que xá a fodo, e nada mais. Está despachada. Agredida (por impostura), está Vostede conforme com 15 pesetas de indeminizaçón, e as costas do xuízo, de que acusa o Senhor Fiscal – Sí Senhor! Réu – Non Senhor! Non tenho por que pagar, pois eu non batín a ninguém, todas as testemunhas son falsas, para facerme pagar unha cousa inxusta. Xustiza ás testemunhas: están Vostedes despachados! E Vostede venha dentro de dous días, para ver a sentênça que lhe sái, e se desexar pode apelar. – Sí Senhor, que se faga Xustiza nos Xulgados e arriba. O día 30 fún ver a sentença, que era a mesma xá referida, o Secretário (Manuel Alonso), prometeu vir embargar, e ainda non chegou até hoxe.
manuel calviño souto
Esta entrada foi publicada en
Uncategorized.
Ligazón permanente.