QUE NADA SE SABE (2)
.
Nem sequer sei isto: que non sei nada. Suspeito, sem embargo, que nem eu, nim os outros. Sexa o meu estandarte esta proposiçón, que aparece como a que debe seguir-se; nada se sabe. Se soubera probá-la, concluiría com razón que nada se sabe; se non soubera, tanto melhor, pois, isso era o que afirmaba. Mas acaso dirás; no caso de que saibas probar, deducirá-se o contrário porque entón sabes algo. Non obstante cheguei á conclusón contrária antes que tú arguíras. Xá começo a embrolhar o assunto; disto mesmo, segue-se sem mais que nada se sabe. Talvez non entendas e me chames ignorante e enrredador. Tú falache verdade. Pero eu melhor do que tú, porque non te deches conta. Por conseguinte, somos ignorantes os dous. Logo concluiste sem sabê-lo o que eu buscaba. Se logras entender a âmbiguidade da consequência, visto claramente que nada se sabe; mas, se non. pensa, distingue e resolve-me a dificuldade. Aguza o inxénio. Continuado. Leve-mos o assunto a partir do nome. Pois para mim toda definiçón é nominal, como quase toda a questón. Explico-me. Non podemos conhecer – ó menos eu – a natureza das cousas. Se dixéras que tú sim, non o discutirei, mas parece falso, pois ¿Porque vás ser tú? E daí que nada sabemos. Porque se non chegamos a conhecelas, ¿ de que maneira as mostraremos? De ningum. Tú dirás, sem embargo, que a definiçón é a que mostra a natureza das cousas. Dáme ó menos unha. Non a compreendes. Logo concluio. Ademais; ¿como imporemos nomes ás cousas que non conhecemos? Non o vexo. “Mas haber hay-los”. De aquí a perpéctua dúvida acerca dos nomes, assim como a grande confusíon e a falácia nas palabras, e incluso talvez em tudo o que eu acabo de dicer. Saca tú mesmo a conclusón. Dirás que defines a cousa que é o home, non a palabra. Com esta definiçón: “animal racional mortal”. Logo nego. Pois eu duvido também da palabra “animal”, assim como de “racional” e também da outra. Seguirás definindo estas mediante os xéneros superiores e diferênciais, como tú os chamas, até ao “Ente”. Perguntarei o mesmo de cada um dos homes e, para terminar, do último “Ente”, pois tampouco sabes o que significa. Dirás que non o vas definir porque non tem xénero superior. Isto non o entendo. Nim tú tampouco. Non sabes o que é o “Ente”. Eu menos. Dirás, non obstante, que temos que deternos em algúm ponto da série de perguntas. Isto non resolve a dúvida nim satisfaze a mente. Á força teis que manifestar ignorância. Alégro-me. A mim passa-me outro tanto.
francisco sánchez
Esta entrada foi publicada en
Uncategorized.
Ligazón permanente.