DERIVA HISTÓRICA

.

                 OS TUNEIS SEGREDOS

               D’esta, vamos andar arrastados, cegos como toupeiras, por debaixo do chan de Guillade percorrendo os tuneis segredos. Sabido é, de quase todos, que debaixo nossa há unha rede subterrânea de passadizos, construídos por diversos motivos.  Uns, para enterrar becerros d’ouro, lonxe dos olhares cobiçosos. Outros, para poder escapar ás iras tumultuosas dos populares.  Uns outros, para levar os cabalos a beber ó rio, de unha maneira diferênte.  Etc…  Um perigoso trabalho nos espera, só para xente valorosa e destemida, ou sexa, a xuventude incauta, que non têm medo de nada.  Pois, sempre pode haver algum derrumbe, ou animais doutra espécie diferente da nossa.  Ás veces, fai-se necessário rastexar, e “quanto mais se lhe mira, menos se lhe vê”.  Alguêm que tivera ganas de morrer, sería o ideal.  Pois, poderia iniciar sistemáticamente, unha viáxe ó Tártaro, percorrendo o nosso infra-mundo.  Há várias bocas do inferno, unha delas, talvez a mais famosa de todas, fica no mato da Namora, e adentra-se por debaixo da igrexa. Despois, há outra que tem escaleiras, e baixa até ó rio.  Outra, que vêm da Pena e toma a direcçón da igrexa, na qual entrei eu de pequeno, mas, xulgo que non cheguei ao fim (porque ainda sigo vivo).  Agora, têm muitos derrumbes, pois vai quase á superfície do monte, e está techada de pastas, que se van partindo a causa dos muitos tractores.  Parece ser, que existe um que fai o caminho entre a casa do  abade e a igrexa, para que, em caso de muito tráfico, el poida chegar a tempo á misa.  Di o Xosé da Masquina, que passa xusto debaixo do andén da Cruz do Balado.  E por fim, o pái de todos os túneis, que chegaría até ó Coto da Pedreira. Por falar na Pedreira, também na falda da Coalheira há unha mina seca, com água no seu interior, oculta na encosta, á qual Felís Sebastián mandou fazer um borde de tixolo, para evitar que todo tipo de animais poideran cair dentro.  Sempre me intrigou este lugar, non tem saída de água, mas quando se atira unha pedra para o seu interior, comprova-se que é profunda.  E, prontos (non para acometer este negócio), mas, para ver se aparece alguém o suficientemênte destemido, para afrontar tal acometida, com garântias de éxito.

a irmandade circular

 

Deixar un comentario