.
Levantei a vista
A luz do luar
e as nítidas estrelas
A lúa: unha falerpa de neve
que non cai, redonda, aloumiñante,
non cega, ou ve todo na cegueira
O luar nas cousas próximas,
na terra, na baldosa, nos tellados.
Debo por agora a testa entre as maos
Unha árbore é unha sombra,
unha sombra oval, perfeita,
e estremece, abanea,
causa rumor, marmurio de follas,
co ar deixa de ser bulto nidio,
mesto, coñecido de antes,
e desfai a súa materia
desintégrase sen perderse,
dinos que non está soa,
que está viva, acompañada
do luar, do silencio: Harmonía.
Mais aquela luz
inventada polo home, farola posta,
demasiado próxima, fea,
está fóra de lugar,
exaxerada mais non eterna,
útil talvez mais forzada,
só ela me distraíu mal,
truncou a miña unión
inconsciente e total,
perfeita e serena
coa orde natural das cousas,
co perfeito e calado
Universo.
francisco candeira
Publicado en Uncategorized
.
Convencido que estava de que existia continuidade entre física, psicologia e política. Hobbes foi um dos primeiros pensadores a postular um universo mecanicista ou, o que é o mesmo, a considerar que toda a realidade tem uma estructura semelhante á de uma máquina e, por conseguinte, pode explicar-se de um ponto de vista mecânico. A sua cosmologia baseia-se na materialidade de todos os entes, que, como peças de uma engrenagem, encaixam a partir de um nível inanimado, o da matéria, passando pelo dos corpos vivos, como os organismos biológicos e alcançando o nível mais artificial, o do Estado, composto por súbditos e soberano. Portanto é necessário conhecer os pressupostos ontológicos e epistemológicos para conseguir compreender a sua filosofia política, que é, sem dúvida, o apogeu do seu pensamento. “Do mesmo modo que um relógio ou noutra máquina pequena, a matéria, a figura e o movimento das rodas nao podem conhecer-se bem se nao forem desmontados para examinar as suas partes, também para realizar uma investigaçao mais cuidadosa acerca dos direitos dos Estados e dos deveres dos súbditos é necessário nao digo separá-los, mas considerá-los como se estivessem separados” (De Cive, prefácio). Vamos apresentar os elementos mais importantes do pensamento de Hobbes em dois âmbitos: a metafísica e a teoria do conhecimento, sem aprofundar, por outro lado, as questoes mais técnicas, como a lógica, a óptica ou a geometria, dado que nao sao tao relevantes para nos aproximarmos da sua filosofia. De forma similar, deter-nos-emos na exposiçao das suas teses sobre a linguagem, que estao mais intimamente relacionadas com aspectos da percepçao humana, questao que trataremos no capítulo “Dos seres humanos (antes de serem cidadaos)”. Além disso, segundo Hobbes, sem linguagem nao é possível a vida em sociedade; será esta a matéria do capítulo “Dos monstros artificiais (e da vida em sociedade)”.
ignacio iturralde blanco
Publicado en Uncategorized
.
Quixera ter azas
pra sentirvos escondido, non pra voar.
¡Quen me dera sentir o meu peso
en cada unha das follas da figueira,
andar cos meus pés sobre todas elas!
Son un caso perdido
mais xa castigarei meu corpo
pra apalpar unha a unha as follas
que retira o Outono.
¡Nada nos convén
se non temos unha alma de ar tenro!
francisco candeira
Publicado en Uncategorized