O ENIGMA DA MOELA DO XUÍCIO

          A reduccion do terceiro dente molar, foi detectada como unha das mutacions evoluctivas da actualidade.  A natureza vai trabalhando sobre o mecanismo universal dos mamíferos.  San tan tarde, que xa non son necesáriqs, isso no caso de que cheguem a sair.  Ás veces enquístan, de maneira tan intrincada que proporcionan grandes benefícios económicos ó grémio dos dentistas.  Empurran os outros dentes, com grandes dores e penalidades.  Os nossos antepassados. os Homínidos, sí que tinham um poderoso terceiro molar, quatro veces maior que os nossos, e com unha superfície plana adaptada para moer cereal, e outros manxáres.  Que este portento da natureza, se corrompera até chegar á nossa moela do xuício, non deixa de admirar-nos.  E ainda que as teorias xustificativas non escassean, nunca se entendeu muito bem este tropeço da nái natureza.  Desde os câmbios na dieta, até a seleccion natural das espécies, as quais intentan destruir unha moela, sem tocar demasiado as outras.  Poderia tratar-se d’unha “Inhíbicion em Cascada”, deixando de ser mártir de evoluccion natural malíciosa, para se-lo da simplícidade matemática.

              Todo um senhor avance!

Deixar un comentario