
ELIZONDO, Martín (n. 1923?). Importante dramaturgo, que viveu em França desde o final da guerra civil, como Fernando Arrabal e José Guevara. Foi fundador e director de “Los Amigos del Teatro Español”, grupo que produze obras espanholas para os exiliádos que vivem em França. Professor da Universidade de Toulouse. As suas obras ocupam-se xeralmente dos efeitos da tiranía nos individuos. Começou a escreber em francês, para poder ter accéso a públicos maioritários. “De verdugo a verdugo” (1964), “La garra y la dura escuela de los Perejones” (1966), na qual a família marxináda dos Perejones som desaloxados por unha anciana centenária, “La Garra”. “Otra vez el mal toro” (1967) é unha visón sardónica da inutilidade das revoluçóns. “La faim” (1968) versa sobre a distribuiçón inxusta das reservas alimentárias do mundo. “Pour la Grèce” (1969) é unha obra de teatro baseada no golpe militar de 1967 em Grecia. A estreia da obra em Toulouse foi interrompida por um comando fascista, mas o público pensou que este feito formaba parte da obra e o comando quedou completamente em ridículo.
OXFORD

