
DOMENCHINA, Juan José (Madrid, 1898-1959). Novelista, poeta e crítico. Escrebeu resenhas literárias para “El Sol” baixo o pseudónimo de “Gerardo Rivera”, reunidas em “Crónicas y Nuevas crónicas de Gerardo Rivera”. A sua poesía, culterana no discurso e barroca na forma, está modelada na herência de Quevedo, Valéry e Juan Ramón Jiménez. Publicou “Del poema eterno” (1917; 2ª ed., 1922), “Las interrogaciones del silencio” (1918; 3ª ed.,1922), “La corporeidad de lo abstracto” (1929), “El tacto fervoroso” (1930), “Dédalo” (1932), “Margen” (1933), “Elegías barrocas” (1934) e “Poesías completas” (1936). As suas novelas resultam orixinais mas igualmente cerebrais que os seus poemas: “El hábito” (1926), e “La túnica de Neso” (1929), que mostra a neurose do intelectual Arturo, durante a última semana da sua vida. Depois do seu matrimónio com a poetísa Ernestina de Champourcin e do seu exilio em México, publicou “Destierro” (1942), “Pasión de sombra” (1944), “Exul umbra” (1948), “La sombra desterrada” (1950), “El extrañado: 25 sonetos, 1948-1957” (1958) e “Poesía, 1942-1958” (1975), todos eles publicados em México.
OXFORD