
DACARRETE, Ángel María (1827-1907). Poeta. Foi discípulo de Lista. Conheceu a Bécquer e convertíu-se no seu mais importânte precursor, ao misturar elementos alemáns com espanhois, “la soleá” com o “lied”, ademais de ter composto a estrofa “becqueriana” de um eptasílabo ou, às vezes de um pentasílabo. Foi colaborador de “La América”, fundada em 1857, e na que colaborarom também Campoamor, Eulogio F. Sanz e Castelar. O ar angloxermánico da revista compracía a Dacarrete, que fazia excelentes imitaçóns de Heine, ao tempo que criába unha obra mais pessoal. As “Sus Poesías” aparecerom depois da sua morte (1906).
OXFORD