CRIOLLISMO. Movimento literário definido polo venezuelano Rufino Blanco-Fomnona como “la pintura, à outrance, de las costumbres populares, com os tipos e com a lenguáxe do pobo baixo”. Esta corrente estimulou o desarrollo dunha literatura rexionalista que dominou especialmente na Venezuela e na Colômbia alá polo 1900. Unha das suas debilidades consiste num matiz moralizador que só os grandes lográrom eludir, como o colombiano Tomás Carrasquilla. O criollismo alcanza a cúspide com Ricardo Güiraldes na obra mêstra “Don Segundo Sombra” e se aprecía aínda nas primeiras narraçóns gauchescas de Jorge Luís Borges. O “gauchismo” é o equivalente riopratense do criollismo. Houbo também xornais e revistas “criollistas” como “El Cojo Ilustrado” (1892-1915), em Venezuela, e “Orígenes” (1944-1957), em Cuba.
OXFORD
O Pomar 