DIANTE DO MAR DE CAMBADOS
O canistrel de mestos lumiares
que na serán calada se derrama,
todo luz, todo ouro, todo flama,
envexa de solpores e de mares,
.
preludio é dos pálidos luares
con que na noite a praia se recama,
en tanto a onda en paixón ama e desama,
envolveita nas néboas tutelares…
.
Ría de Arousa, grávida de cores,
serea dos atlânticos amores
que acariñache a miña infancia inxela,
.
faime un recanto no argacento colo,
un sartego onde durma ao teu arrolo
no máis esquivo con da túa orela!
FERMÍN BOUZA BREY
O Pomar 