
CASTILLO SOLÓRZANO, Alonso de (Tordesillas, Valladolid, 1584 – 1648?). Autor de novelas picarescas e de obras teatrais. O seu pai esteve ao serviço do duque de Alba e el mesmo foi protexído polo marquês del Villar e polos marqueses de los Vélez. A sua melhor obra teatral é “El mayorazgo figura”, publicada por primeira vez em “Los alivios de Casandra” (Barcelona, 1640), que trata de las aventuras de um idiota com pretensiones. Os seus “Entremeses” forom publicádos em 1911 (NBAE, vol. 17). É conhecido fundamentalmente por ser o autor de obras de tipo picaresco, ubicadas num marco narrativo na linha de Boccaccio do Decamerón; sitúa as suas narraçóns quase sempre num escenário urbano ou cortesán. Estas histórias de evassón eludem o didactismo. A miúdo dán a impressón de estar escritas mecânicamente, como se o autor non puidéra sacar as suas personáxes da rutina das complicadas acçóns para profundizar um pouco nos seus motivos. Algunhas das suas narraçóns som: “Tardes entretenidas” (1625), “Jornadas alegres” (1626), “Tiempo de regocijo” e “Carnestolendas de Madrid” (1627), “Lisardo enamorado” (Valencia, 1629; 1947), “Las harpías em Madrid” e “Coche de las estafas” (Barcelona, 1631; 1907 com “Tiempo de regocijo), “Noches de placer”, que contém doze novelas (Barcelona, 1631; 1906; 1914; 1922), “La niña de los embustes”, “Teresa de Manzanares, natural de Madrid” (Barcelona, 1632); 1906; 1929), “Los amantes andaluces: historia entretenida” (Barcelona, 1633), “Fiestas del jardín” (Valencia, 1634, que contém quatro contos e três obras de teatro: “Los encantos de Bretaña”, “El fantasma de Valencia” e “El marqués del cigarral”, as famosas “Aventuras del bachiller Trapaza, quintaesencia de embusteros y maestro de embelecadores” (Zaragoza, 1637; 1944; 1949) e a sua melhor “secuela”, “La garduña de Sevilla, y anzuelo de las bolsas” (1642; 1922; 1942), “La quinta de Laura” (Zaragoza, 1649) e “Sala de recreación” (Zaragoza, 1649).
OXFORD

