
CAÑIZARES, José de (Madrid, 1676-1750). Autor teatral da escola de Calderón igual que Antonio de Zamora. Ingresou ao serviço do duque de Osuna. Á idade de quatorze anos escrebeu a sua primeira comédia, “Las cuentas del Gran Capitán”, na qual xa mostraba unha reaçón contra o gosto neoclássico, que finalmente había de ser dominante na escena espanhola durante o século XVIII e que tornaría a sua obra opaca. As suas obras forom representadas em Madrid, onde alcanzarom bastante popularidade, entre os anos 1704 e 1742. Particularmente aplaudidas forom as “comédias de figurón” como: “El dómine Lucas”, onde satiriza a vida e as costûmes dos estudantes da Universidad de Salamanca, tema xá tratádo por Lope, mas que foi superado nesta obra. Outras pezas interesantes som: “El picarillo en España, señor de la Gran Canaria”, obra basseáda em feitos históricos com unha excelente caracterizaçón das personáxes; “Abogar por su ofensor, e Barón del Pinel”; “El honor da entendimiento, e el mas bobo sabe más”; “La más ilustre fregona”, baseada na novela ejemplar de Cervantes; “Por acrisolar su honor, competidor hijo y padre”, de um orixinal perdido de Lope de Vega, e “Yo me entiendo y Dios me entiende”. Escrebeu também unha imitaçón de “El alcaide de sí mismo” de Calderón: “También por la voz hay dicha” . Escrebeu assim mesmo, “zarzuelas”; entre as melhores podemos destacar “Angélica y Medoro”. As suas “Comedias escogidas” forom publicadas em dous volûmes (1828-1833).
OXFORD