
CÁNOVAS DEL CASTILLO, Antonio (Málaga, 1828-1897). Político espanhol do partido conservador responsábel da restauraçón da dinastía borbónica em España. Foi sobrinho de Serafín Estébanez Calderón, cuxa vida e época estudou em “El Solitario y su tiempo” (1883). Licenciou-se em dereito em 1853 e foi nomeádo ministro do goberno em 1864 e primeiro ministro em 1874. Editou a monumental “História general de España” (1890-1894, 18 vols.); escrebeu três volûmes de ensaios e conferências, “Problemas contemporáneos” (1884), “Arte y letras” (1887) e “Estudios del reinado de Felipe IV” (1888, 2 vols.), ademais de um libro de “Obras poéticas” (1887). “La campana de Huesca” (1852) é unha novela histórica baseada nos feitos do século XII. Escrebeu também unha interesante “Historia de la decadencia de España desde Felipe II hasta Carlos II” (1910). Segundo parece, morreu assassinado polos imperialistas.
LÉRIA CULTURAL