Arquivos diarios: 28/11/2022

ESCRITORES HISPÂNOS (MARIANO BRULL)

BRULL, Mariano (1891-2956). Poeta cubano, que se dedicou à diplomacia. Traducíu o “Cementerio marino” de Valéry ao castelán. Considerou que o modernismo era decadente e publicou um primeiro libro com poemas de tipo tradicional, “La casa del silencio” (1916). A influênça da poesía pura de Enrique González Martínez e de Juan Ramón Jiménez percebe-se nos seus “Poemas en menguante” (París, 1928). Foi um poeta que basou a sua técnica na metáfora e utilizou a miúdo imaxens e asociaçóns fonéticas proximas às do “dadaísmo”. Os últimos libros som “Canto redondo” (1934), “Solo en rosa” (1941), “Tiempo en pena” (1950) e “Nada más que…” (1954).

OXFORD

ESCRITORES HISPÂNOS (JOAN BROSSA CUERVO)

BROSSA CUERVO, Joan (Barcelona, 1919) Poeta catalán editor da revista “Algol” e um dos membros principais do grupo “Dau al Set”. O seu libro mais importante é “Poesia rasa” (Barcelona, 1970), no qual incluíu vários centos de poemas escritos entre 1943 e 1959, muitos deles publicados anteriormente em “Em va fer Joan Brossa” (1951), “Poemes civils” (1961) e “El saltamartí” (1969). É um dos poetas mais importantes da sua xeraçón. Brossa mantém certas afinidades com Foix e os surrealistas franceses. Entre os seus últimos libros podemos citar “Cappare” (1973) e “La barba del cranc” (1974). As suas obras teatrais forom consideradas, inxustamente, menores frente aos seus poemas; non obstânte algunhas delas representam unha aportaçón interesante ao teatro do absurdo: “La jugada”, “La xarxa”, “Or i sal”, “El bell lloc”, “Gran guinyol” e “Aquí al bosc”. Em “Teatre complet” (vol. I, Barcelona, 1973) reúne a maioria das obras escritas entre 1945 e 1954. Em 1976 publica “Novella y Poemes visuals”.

OXFORD

ESCRITORES HISPÂNOS (LIBORIO E. BRIEBA)

BRIEBA, Liborio E. (1841-1897). Autor de novelas históricas de nacionalidade chilena, cuxas series de românces de aventuras baseadas na guerra da Independência, están na linha de Dumas pai, a pesar de que as nomeara baixo o pomposo título de “Episodios nacionales”. Maestro da primeira ensinança, conferíu às suas exitosas obras um fervor moralizador e patriótico. A melhor das suas novelas foi “Los Talaveras” (1871) xunto com “El capitán San Bruno, o el escarmiento de los Talaveras” (1875). O seu estilo é pobre e o seu tratamento das tramas, superficial e panfletário.

OXFORD