
BOEDO, grupo. Grupo literario arxentino dos anos vinte, chamado assim por unha rua do bairro baixo de Buenos Aires, onde viviam a maioria dos inmigrantes. O grupo opunha-se ao da rua Florida, cuxa cabeça vissíbel era Jorge Luis Borges. O Boedo estaba formado por Roberto Arlt, Álvaro Yunque (Arístides Gandolfi), César Tiempo (Israel Zeitlin), Enrique Amorim, Olivari, González Tuñón, Guijarro, Riccio, Barletta, Elías Castelnuovo e Mariani. Na realidade, personáxes de âmbos grupos colaboravam na revista supostamente “contrária”. E os estilos non eram tán diferentes, ainda que as actitudes sim estivéram diferenciadas. Boedo optaba por unha literatura comprometida, contra a inxustiça social. Interesába-lhes mais o conteúdo das obras que o estilo florido, polo que alguns dos seus membros acabarom no panflecto. Queriam “levar ao verso, ao conto, à novela, ao ensaio, ao teatro, à crítica, essa visón definitiva que nas massas começaba a encender-se como unha possíbilidade imediata”. A primeira revista que publicarom foi “Los Pensadores”, seguida depois pola mais representativa “Claridad”. Cultivarom preferentemente a novela.
OXFORD