Arquivos diarios: 21/08/2021

ESCRITORES HISPÂNOS (FRANCISCO AYALA)

Ayala, Francisco (Granada, 1906). Novelista, contista e ensaísta. Estudou na Alemanha entre 1929 e 1930. Traducíu a Rilke e a Thomas Mann. Foi professor de Socioloxía e Ciências Políticas na Universidade de Madrid entre 1933 e 1936. Exiliou-se despois da guerra civil espanhola. Foi professor na Universidade de La Plata (Arxentina), onde ensinou socioloxía de 1939 a 1950; Alí fundou a revista “Realidad”. Em Puerto Rico fundou “La Torre”, revista muito conhecida. De Puerto Rico passou a Princeton, Nova York e Chicago. Ayala escrebeu a sua primeira novela “Tragicomedia de un hombre sin espíritu” (1925), em 1923, ano no qual estudou o primeiro curso na Universidade de Madrid. Outros trabalhos incipientes forom “Historia de un amanecer” (1926), “Medusa artificial” (1928) e “El boxeador y un ángel” (1929). O seu primeiro libro importânte foi “Cazador en el alba”, publicado primeiro na “Revista de Occidente” (1929), e que se publicou em forma de libro ao ano seguinte. Relata os pensamentos de um xinete despois da sua quéda. O estilo é limpo e Ayala leva a cabo um verdadeiro “tour de force” ao criar unha personáxe só a través de recordaçóns amorfas e sonhos vagos. “Los usurpadores” (Buenos Aires, 1949) está constituído por seis histórias, algunhas delas escrítas pouco despois da guerra civil espanhola, e expresam a “teoría de Ayala” sobre o poder, como desencadeante da desgráça. “La cabeza del cordero” (Buenos Aires, 1949, 2ª ed. com um novo conto: “La vida por la opinión”, 1962) mostra a preocupaçón de Ayala polo sucedido durante a guerra civil. Os seus libros também se aproximam á sátira, como em “Historia de macacos”, publicada na revista “Sur” em 1952 e como libro em Madrid, 1955; “Martes de perro” (Buenos Aires, 1962) son histórias negras e escépticas na corrente de um Torrente Ballester. “El as de bastos” (Buenos Aires, 1963), recolhe sete contos interesantes. “Mis páginas mejores” apareceu em 1965 e as suas “Obras narrativas completas” em 1969. Também publicou um largo “Tratado de sociología” (Buenos Aires, 1947) e numerosos ensaios sobre política, socioloxía e literatura: “El escritor en la sociedad de masas” (1955), “De este mundo y el otro” (1963) som mostras desta faceta importânte de Ayala. Em 1971 apareceu “El jardín de las delicias”.

OXFORD