Arquivos diarios: 09/03/2021

ESCRITORES HISPÂNOS (GONZALO ARGOTE DE MOLINA)

Argote de Molina, Gonzalo (Sevilla, 1548-1598). Humanista e bibliotecário particular, cuxos libros e museo Felipe II visitou de incógnito. Entre os seus escritos destacam “Discurso sobre la poesía castellana”, que se agregou à sua ediçón do “Conde Lucanor”. Também editou a “Historia del gran Tamerlán” (Sevilla, 1582) de Ruy González de Clavijo. A sua “Nobleza de Andalucía” (1588), é um trabalho de xenealoxía bastante importânte.

OXFORD

ESCRITORES HISPÂNOS (LUPERCIO LEONARDO DE ARGENSOLA)

Argensola, Lupercio Leonardo de (Barbastro, 1559-1613). Poeta, historiador e autor de obras teatrais. Foi um dos membros mais destacados da escola aragonesa (com o seu irmán Bartolomé e com Esteban Manuel de Villegas). Cultivabam unha poesía sinxéla e pouco ornamentada com a qual reaccionabam em contra do estilo culterano de Góngora, que entón se tinha posto de moda. A poesía de Lupercio basaba-se nunha inspiraçón ecléctica, que tomaba temas ou tropos de Horacio, Virgilio e Garcilaso. A sua versón da oda horaciana “Beatus ille” está entre as melhor escritas em castelán. Os seus poemas mais conhecidos som “Al sueño” e os encantadores tercetos da sua “Descripción de Aranjuez”. Ademais de atacar ó gongorismo, enviou a Felipe II unha carta na que o prevenía contra as licênças que se tomabam os autores teatrais mais populares. Foi cronista real de Aragón até á sua morte ( lugar que herdou o seu irmán) e escrebeu, como tal, unha “Informaçión de los sucesos de Aragón en los años de 1590 y 1591” (1808). Também esteve em Nápoles, onde fundou a “Academia de los Ociosos”, ao tempo que era secretário de Estado do virrei, conde de Lemos. Queimou a maioria dos seus poemas nessa cidade, mas, o seu filho Gabriel, que guardaba cópias deles, acabou publicando-os pôstumamente, xunto com os poemas do seu tio Bartolomé num volûme entitulado “Rimas” (1634). Existen ediçóns modernas.

OXFORD