Arquivos diarios: 17/06/2019

OS FULHERENOS (F24)

Em 1999, um grupo de físicos austríacos lanzou unha série de moléculas que tenhem a forma de bolas de futbol, contra unha barreira. As ditas moléculas, constituidas por sesenta átomos de carbono, que se denominam habitualmente “fulherenos” como homenaxem ó arquitecto Buckminster Fuller, que construíu cúpulas com essa forma. As cúpulas xeodésicas de Fuller eram probabelmente as maiores estructuras existentes com forma de bola de futbol. Os “fulherenos”, no entanto, som as mais pequenas. A barreira sobre a qual forom lançadas as moléculas, tinha duas fissuras através das quais podíam passar os fulherenos. Mais alá da barreira, os físicos situarom unha baliza que detectava e contaba as moléculas emerxentes. (…) A maioria dos lanzamentos chocariam contra a parede e rebotaríam, mas algúns passaríam por unha ou outra das rendixas e chegariam á rede. (…) No seu experimento, ó abrir a segunda rendixa, observaron, em efeito, um aumento do numero de moléculas que chegabam a algúns pontos da portaría, mas unha disminuiçón do numero de moléculas que chegabam a outros pontos. De feito, había pontos aos que non chegaba ningúm fulhereno, quando ambas estabam abertas, mas aos quais chegabam quando unha das duas rendixas estaba pechada. Isso debería parecernos muito extranho: ¿Como pode ser que abrir unha segunda rendixa faga que cheguem menos moléculas a algúns pontos? Podemos conseguir unha pista para a resposta, examinando os detalhes. No experimento, muitas das bolas, ván parar ó ponto que está no meio dos pontos onde esperaríamos que foram a parar as bolas, se entram por unha rendixa ou pola outra. Um pouco mais ó lado desta posiçón central chegam muito poucas moléculas, mas um pouco mais alá, volta-se a observar a chegada de muitas moléculas. Este patrón, non é a suma dos patróns formados quando unha rendixa está aberta e a outra cerrada, senón que se pode reconhecer nél o patrón característico da interferência das ondas. (…). As zonas onde non chegam moléculas, correspondem a rexións onde as ondas emitidas polas rendixas chegam em oposiçón de fase e producem por tanto interferência destructiva; e nas zonas onde chegam muitas moléculas, correspondem a rexións em que as ondas chegam em fase, e producem interferência constructiva.

STEPHEN HAWKING E LEONARD MLODINOW