NIETZSCHE (CATEDRÁCTICO DE BASILEIA) (9)
.
Nietzsche é, finalmente, nomeado catedráctico da Universisade de Basileia a 10 de febreiro de 1869. Trata-se de um caso excepcional, quer porque Nietzsche é muito xovem – non completou aínda os vinte e cinco anos – quer porque aínda non tem o título de doutor e, portanto, carece da acreditaçón académica necessária para o cargo – situaçón que Ritschl soluciona rapidamente quando consegue que as suas anteriores publicaçóns sexam equiparadas a unha tese de doutoramento. A família de Nietzsche recebe a notícia com enorme alegría. Em contraste, o brilhante catedráctico quase non apresenta sinais de euforia e dispón-se imediatamente a preparar as aulas que tem por diante. Em abril de 1869, instala-se em Basileia e, um mês depois, apresenta-se perante a comunidade académica com unha conferência sobre o poeta grego Homero. Nesta liçón inaugural, defende a necessidade de enriquecer a actividade filolóxica com unha concepçón filosófica do mundo. Semelhante declaraçón de intençóns non evita que o novo catedráctico sexa acolhido com entusiasmo por parte de estudantes e professores. Entre estes últimos, encontra-se Jakob Burckhardt, eminente historiador, em quem Nietzsche vê o sucessor do seu mestre Ritschl. Outro colega de universidade com quem entabula unha estreita relaçón será Franz Overbeck, professor de história da igrexa. Nietzsche e Overbeck dividiran casa durante os cinco anos seguintes e manterán unha amizade sem interrupçóns até aos últimos días lúcidos do filósofo.
toni llácer
Esta entrada foi publicada en
Uncategorized.
Ligazón permanente.