.
Sobre da auga da fonte
que alixeiran mariposiñas e candileiras
elevo a voz do teu corpo que descansa
¡Qué fermoso ver a fala da xente
entre os sons escondidos da vida!
¡Qué alto gusto ver cómo entenden
as folliñas o noso sentir
ao se moveren nas pólas!
Elevo o teu soño por riba das herbas
e bebe un cagote o seu medrar
Falades de xuíciño e unha tesoura
anda con prudencia
Tendes que ver correr a auga
para sabervos amigos
¡Ouvide a auga fértil e compañeira,
calade pra respirar fondo!
O Pomar 