Arquivos diarios: 09/07/2017

A IRMANDADE CIRCULAR COMUNAL

ARBORES DE XUNTA E CONCELHO

               Ignacio Abella Mina, entre outras, unha das suas linhas principais de trabalho é a investigación, divulgaxión e conservación das árbores monumentais e os seus múltiples valores.   Nesta obra oferece um pormenorizado estudo do papel que as árbores tiveron como eixos em torno dos quais se desarrolharon históricamente algunhs aspectos da vida comunitária, aparte dunha reflexión sobre o nosso actual desencontro com unhas companheiras tan veneráveis.  A árbore como lugar de encontro, como centro de confluência entre paisaxe e paisanaxe, natura e cultura, política e administración.  A partir de documentos e testemunhos da tradición oral, Ignacio Abella indaga na memória dunha institución histórica a Árbore de Concelho, um dos rasgos mais significativos e paradóxalmente mais esquecidos da nossa história e identidade: velhos carbalhos, freixos, alamos, teixos, moreiras… que foron centro xeográfico e neurálxico das nossas sociedades.  Ao seu âmparo celebraron-se assembleias, parlamentos e concelhos abertos nunha sorte de “dendrocracia” na que a árbore era a capital, séde e símbolo de toda unha tradición profundamente enraízada em grande parte da velha Europa.  A través do seu estudo, este livro é unha crónica apaixoante do nosso passado.  É tamém unha chamada a participar num proxecto de recuperación destas raízes, daquel património vivo e insubstituível do qual non soubémos conservar nem sequer o recordo.

 

ignacio abella mina

Carrasca de Lecina, na Serra de Guara (Aragón).

Teixo da Serra de Coura (Asturias).

O Carbalhon de Oviedo, talado em 1829.

Teixo da Abadía de Jumiéges (Normandía).

Teixo de Santa Coloma (Asturias).

Oliveira de Cort (Palma de Maiorca).

Teixo de Vidiago (Asturias), foi asfaltado até ó tronco.

Carbalhos de San Indalecio, San Xoán da Pena (Huesca).

Freixo de Buerba (Huesca).

Teixo de Ceñal (Asturias), danza prima.

Teixo de Lugás (Villaviciosa – Asturias).

Teixo de Selorio (Asturias), foi derrubado por um forte temporal.

O “Conceyu do Texu”, reunido em Abamia (Asturias)

O Povo de Bermiego (Asturias), reunido entorno do seu “Rebollo”.

A “Texona” de Bermiego (Asturias).

O Carbalho da Forca, Carrandi, Colunga (Asturias).

Teixo de Cenero (Asturias).

Teixo do Condado, Laviana (Asturias)

Carbalheira onde se celebrava o “Conceyu Abiertu” de Lastres (Asturias).

Teixo de Mier (Asturias).

Teixo de Santibáñez (Asturias).

Teixo xá seco de Valledor (Asturias).

Cajigona de Potes (Cantabria).

O Avô, da Irmandade de Campo de Suso (Cantabria), morreu em 2014.

Teixo de Lebeña (Cantabria).

Carbalho de Terán (Cantabria).

Olmo de Corrales del Vino (Zamora).

Olmo de Becedas (Ávila), morto no final da década dos oitenta.

Azinheira de Sotoscueva (Burgos).

Carbalho das Ermitas (Castela).

Olmo de Santerón (Cuenca).

.

Azinheira Conceja, de Cobeta (Guadalajara).

Olmo de Torre de San Miguel (Cáceres).

Olmo de Villa del Arco (Cáceres).

Carbalheda das Pías (Lugo).

Santa Mariña de Augas Santas (Ourense).

Teixo de Pontedeume (Galiza).

Carbalho de Santa Margarida, em Mourente (Pontevedra).

Carbalho de Santa Margarida em Xulho de 2013.

Olma de Colmenar de Arroyo (Madrid).

Batzarre xunto da árbore de Jauregizar (Navarra).

Rebolla de Aldeacueva (Vizcaya).

Carbalho de Arbieto (Bilbao).

Carbalho de Arriaga (Vitoria).

Azinheira de Arceniega.(Álava).

Árbore novo de Guernica (Viscaya).

Carbalho de Guerediaga (Vizcaya).

Teixo de Lequeitio (Vizcaya).

Carbalho de Zendokiz (Vizcaya).

La Lloca (Galinha) de Canals (Valencia).

Olmo de Aras de los Olmos (Valencia).

Olmo de Navajas (Valencia).

Olmo de Castellnovo (Valencia).

Teixo de Plogonnec (Bretanha).

Teixo do cemitério de Haye de Routot (Normandía).

Teixo, cemitério de Haye de Routot (Normandía).

Teixo de Estry (Normandía)..

Conceyu do Texu em Suares (Asturias).

Castanheiro do Eido do Alcaide, em Guillade (Pontevedra).

Castanheiro do Eido do Alcaide, deidade tutelar da Irmandade Circular Comunal de Guillade.

A NAI QUENTA O BOSQUE

.

A Nai quenta o bosque

co seu paso pronto

Abre carreiros, refai camiños, anda.

Sinala a Nai piñeiros e freixos,

conta os días, o abraio,

sabe que vibro cando lle ouvo

“ourego”, “árnica”, “trovisco”,

“carrasco manso”, “codeso”,

insinúa, olvidada, sen saber,

que a frouma adelgaza o ar.

Um día quixen pensar

e non recordei o seu rostro de hoxe,

recordei os seus rostros de antes.

Sei moi ben, Alma, cando te alzabas

nena só con ollos!

 

francisco candeira