.
Na veiga
levanto un coco grande
e vexo debaixo os grilos
a ir e vir ledos.
¡E ouvo o seu cantar sen ouvir
e tanto peso non poder con tanto canto!
Categorías
Arquivo
- Agricultura Alimentación Anonymous Arquitectura Astronomía Blogs para curiosear Bos desexos Cerebro Cine Darío e Breixo Economía Educación Frutais Futuro Historia Humor Indignados Libros Lingua Literatura Medios de comunicación Monte Comunal Natureza Poesía Política Procomún Publicidade Sidra Socioloxía Software libre Tradicións Viaxes Xadrez
Os nosos blogs
O Pomar 