Arquivos mensuais: Setembro 2015

O PELOURO

 

.   O PELOURO É UM MUNDO

.A IMG_5052

.A IMG_5053.

.A IMG_5054

.A IMG_5056

.A IMG_5058

A IMG_5059.

A IMG_5060

.

A IMG_5061

.

A IMG_5062

 

 

 

 

 

 

 

A IMG_5063.

.   AQUI APRENDEN  A LIDAR COM A COMIDA

A IMG_5064

.          CAMINHO DO AMOR PELO SABER.

A IMG_5065

..

A IMG_5066

A IMG_5067.

.A IMG_5068.

.

A IMG_5069

..

A IMG_5070

..

A IMG_5071.

.A IMG_5072

 

.           (INSTITUICION LIVRE DE ENSINO)

A IMG_5073.     FAI QUARENTA ANOS DIXOLHE ÓS SEUS PÁIS, QUE QUERIA FUNDAR UNHA ESCOLA NESTE HOTEL DA FAMILIA. OXALÁ QUE ALGUEM ESTEXA Á ALTURA DE TOMAR O SEU RELEVO.

.

PULSATILHA

          É o preparado Homeopático derivado da pranta chamada Pulsatilha.  As folhas son muito brandas e aterciopeladas, resultando ser unha boa descripcion dos tipos de personalidade que podem beneficiarse deste remédio curativo, é dicer, pessoas de carácter doce e delicado, muito sensíveis ós sentimentos dos demáis, e que fan todo o possíbel por evitar danar as outras pessoas.  E os seus proprios sentimentos son facilmente feridos. Gostar ós demais é muito importante para eles, e pode ser fácil que alguem mais dominante se imponha a este tipo de pessoas.  Varia com facilidade as suas decisions e opinions em funcion do que pense alguem influente do seu entorno, ou do que creia a maioria dum grupo.  Isto é análogo com o que sucede com a Pulsatilha, que se move em diferentes direccions em fúncion do vento que sopra.

          Começou por chorar várias veces, porque a sua relacion com o noivo non marchava demasiado bem.  A sua parelha punha-se feita unha fera, cada vez que ela queria sair com os amigos, pelo qual cancelava os planos, ainda que lhe apetecera estar com eles.  Ó mesmo tempo os amigos estavan desgustados, e criticavan o comportamento demasiado controlador do noivo.  Estava num buraco sem saída.

         Na medicacion convencional, raras veces se tem em conta a influencia da personalidade.  Tamén mencionou que no último ano o síndrome prémenstrual, tinha ido empeorando, chorava por tudo e por nada e estava malhumorada, com grandes ansias de comer chocolate e sufria intensos pinchazos menstruais.

          Durante os seguintes dous meses tomou Pulsatilha, os síndromes prémenstruais melhoraron muito, íncluso despois que o cíclo tivera acabado, sentia o seu estado de ánimo estabilizado, tamén ganhou seguridade frente ó parceiro, e meses despois acabou rompendo a relacion, sentindo que tinha um maior control sobre a sua vida.

          A Pulsatilha é o remédio mais importante para a pena, falecimento de pessoas queridas, ruptura de relacions, feitos traumáticos, cura emocional, cuidado de nenos carinhosos, tímidos e temerosos, enfermedades respiratórias, ouvidos, ansiedade e depresion.  

          Os nenos, encaixan dentro deste tipo de personalidade, tendencia a sentir calor com facilidade, incomodidade nunha habitacion caldeada, se abre unha xanela xá se sente melhor respirando ar fresca, polas noites destapa-se ou gosta de dormir com os pés descobertos.

A IMG_5079

ASTRONOMIA

               Nós que sabemos, que a vida é mero producto do azarento acaso.  E que quem manda sobre as nossas cabezas é o Caos Universal da nái Natureza.  Pelo que non podemos deixar de sentir profunda preocupacion, con o devir. 

                 Os nossos probes cerebelos, nadan entre a presuncion e a temeridade, para intentar penetrar os segredos da “Dança das Esféras” buscando o conhecimento que nos permita escapar á morte deste mundo.  Senon for engulido antes pelo buraco negro de Saxitário, a nossa Galáxia á qual chamamos “Via Lactea”, e é unha mais das oitenta milhons de Galáxias que povoan o ” Universo visibel”, acabará chocando com a Galáxia de Andrómeda, num cataclismo tamanho que fundirá ambas nunha sola, com um único “Buraco Negro” central

                 Cuitada enton da vida na terra, será angustiosamente necessário abandona-la antes, e buscar outro planeta similar a enormes distancias Cósmicas.  Para continuar a vida nele teriamos que levar connosco “As Sementes” de tudo, pois non temos a certeza de que a nái Natureza, sexa capáz de repolas no “Espaço-Tempo” que nos é necessário.  As esperanzas actuais, están centradas no fenómeno celeste conhecido como “Saxitário A*”, no qual parece encontrar-se o “Buraco Negro” do centro da nossa Galáxia, dum tamanho cinco milhons de veces maior que o Sol.  Xerando com o atricto da sua rotacion unha enorme luminuosidade no centro da “Via Lactea” na constelacion de Saxitário.  Os “Buracos Negros”, algums deles “Supermassivos”, que abarcan milhons ou íncluso miles de milhons de veces o tamanho do nosso sol, estan no nucleo das Galáxias tragando as estrelas que vai xuntando no seu redemuinho, com os  respectivos sistemas planetarios e gás, incesantemente durante miles de milhons de anos

                  Ademais de caníbais, os “Buracos Negros” tamen nos abrem a possibilidade de escapar deste mundo, através do”efeito gravitacional da dilatacion do tempo”.  Xunto á superfície  dum corpo que colápsa, em menos de um segundo, poderiamos percorrer miles e talvés milhons de anos, facendo viaxes mais rápidas que a luz.

                   Unha nave espacial, que fora enviada ó “Buraco Negro” seria tragada pelo campo gravitacional, o qual se comporta como um rio de luz que anula o tempo.  Se acaso fora tal como para resistir a forza das “Mareas” , que trataran de despedazala em mil pedaços, com temperaturas no borde exterior do disco superiores a 10.000 ºK, e o gás brilhando com luz de “Raios X”. Podria se resiste, introducirse no “Buraco Negro” em poucos segundos (do tempo do navio, que para um observador  distante, transcurriria um tempo muito maior).  Os campos magnéticos acelerarian a matéria, entrando enton num “Buraco de Gusano”, que a lançaria a distancias “Espaço-Temporais” incomensuráveis, nunha porcion de tempo muito pequena, acabando por sair por um “Buraco Branco”.

                Esta é a maravilhosa possibilidade, de navegar distancias infindas, que doutra maneira non estarian permitidas percorrer em tempo milagrosamente tan pequeno.

                   Oxalá, que poidamos aparecer nos confins do Universo, como “Superman” escapando da morte.

Léria cultural

 

 

NUX VOMICA

              Nux Vomica é um remédio Homeopático que todos os dias precisan decenas de miles de pessoas em muitos lugares.  Este extraordinario remédio é o extracto diluido da nóz vómica. Se bem ésta nóz é muito tóxica e causa numerosos síntomas, que van desde vómitos até reaccions nervosas, passando pelos calambres, o remédio homeopático é completamente seguro.   É unha formula extremadamente diluida do extracto de nóz vómica tan rebaixada da qual parece que somente queda a frequencia vibratoria da pranta, non ficando aparentemente nada de material nessa disoluccion.  Nésta forma podese tratar numerosas dolencias, tais como progulemas dixestivo-intestinais e de insómnio, alerxias, quimioterápia, infeccions urinárias, hipo, calambres, envenenamentos alimentários, estrenhimento, desintóxica o figado, calma os nervos e ainda cura as resacas.  

            Um doente de quarenta e um anos que padecia tanto ardores de estómago como insomnio.   Antes de vir á consulta, xa tinha passado por toda unha série de terápias convencionais, inclusive os medicamentos para o ardor e grande numero de somníferos.   Tamen tinha estado nunha clínica para o sono acreditada em todo o mundo, onde o trataron contra o insómnio sem lograr grandes resultados.

            Este Cliente axustava-se ó perfil do que em medicina Homeopática se chama “Personalidade Nux Vomica”.   Ademais de simpático e extrovertido, era um home de negócios esixente, todos eles prósperos e que lhe gostava estar sempre ocupado.  Assimmesmo era um grande bebedor, outro dos rasgos do tipo “Nus Vomica”.   Emocionalmente costumava irritarse e por-se impaciente, enfadando-se com certa facilidade.

             A “Nus Vomica” causou nele unha reaccion incríbel.  Quando a tomou, os ardores de estómago baixaron muito em frequencia e intensidade.   E o insómnio deixou de ser um tormento, por fim tinha conseguido unha noite de sono profundo.

N IMG_5040

LACHESIS

         Vamos entrar com realidade máxica neste sorpreendente mundo da Homeopatia, alicerçada na máxima filosófica de que “O Semelhante, cura  O Semelhante” e apalancada pela práxis triumfante das vacinas em que pequenas dósis duma doença reforzan o sistema inmunolóxico, evitando desta maneira que ela apareça.

           Em 1828 o Doutor Constante Hering, botánico e Homeópata que andava estudando prantas pela Europa, tinha ouvido falar da lenda dunha xigantesca serpe venenosa chamada “Serpente de cascabel muda” (Lachesis muta), que morava nas selvas tropicais da América.   Os nativos asseguravan que o veneno era tan mortal, que unha só gota podia matar um home; Ademais, esta cobra tinha-se forxado unha senhora fama; segundo os habitantes locais, a Lachesis Muda non só era muito agressiva, senon que tamen unha feroz potectora do seu território.

             Quando Hering tivo a oportunidade de viaxar a Sudamérica, quixo sobornar algums paisanos para que lhe axudaran a capturar a mortífera fera.   A sua oferta foi declinada por todos, de feito os indios pensavan que o Doutor estava mal da cabeza.  ?Porque iva alguem querer apanhar unha peste déssas?   Non obstante, o pensamento de Hering era outro.   Se o veneno dunha serpente Lachesis podia causar os síntomas  da doença mortal, talvés a mesma substancia diluida até facela quasi desaparecer, podria convertirse num remédio Homeopático que curaria emfermedades humanas com síntomas similares.   O Doutor foi aumentando paulatinamente a sua oferta, até que os gaxos finalmente aceitaron e por fim avançou a caza da preciada “Lachesis muta de ouro”.    Hering estava sacando o veneno, unhas poucas gotas salpicaron a sua pel, os que estavan com el virono desplomarse instantaneamente e estivo así inconsciente durante vinte minutos.   Quando voltou a si non recordava nada do sucedido (esperamos que non se tivera esquecido de pagar).

            O grande Doutor Hering, seguia elocubrando sobre o veneno da Lachesis, totalmente convencido de que alí estava um novo remédio Homeopático eficaz.   Hoxe em dia, graças ós seus contínuos esforzos, “Lachesis” é um dos mais importantes remédios no tratamento dos desiquilibrios hormonais, de transtornos na circulacion, transtorno bipolar (em muitos casos maníaco-depresivos) e tamen no alcoholismo (a personalidade “Lachesis”, costuma por-se agressiva quando bebe, tanto verbal como físicamente e lanzar insultos e graves acusacions.).

           Como ocurre com outros remédios Homeopáticos, “Lachesis” resultou ser mais efectivo em pessoas de um tipo concreto de personalidade, normalmente xente muito intensa e suspícaz.   A sua agressividade procede da ira que levan acumulada, e parecen estar preparadas para arremeter contra alguem em qualquer momento, igual que a serpente de cascabel muda.   Ás veces son muito possessivos, dedicanse a vixiar a outras pessoas e desexan  ardentemente as propriedades materiais.   Se alguem intenta penetrar no seu territorio, cuidado, porque podem atacar (outra caracteristica da serpente).   Se nona toman com um num momento de enfado, tomaran-no mais adiante, porque atesouran a vinganza.   Os doentes que precisan “Lachesis” tamen son ciumentos e invexosos.   Podem atacar físicamente, mas son grandes conversadores, costuman recorrer á agresion verbal para espresar as suas frustracions .   Se nos encontramos num grupo amplio de xente e unha délas é em especial loquaz, talves sexa do tipo “Lachesis”.   Se alguem intenta falar algo, a “Lachesis” seguramente o fará calar, porque necesita que o escuten a el e sabe que facer para tal.   Inclusíve, se lhe din que tem que marcharse, é possivel que nem sequer se dé por aludido e siga falando.

            A personalidade que requere este remédio tem outras caracteristicas sinaladas, nunca levará “cuello alto” porque non pode soportar nada arredor do pescoço, ó igual que non pode aguantar que ninguem lhe toque.   Novamente, isto recorda a serpente que sempre trata de protexer o pescoço.

            A última nota de interés sobre o tipo de personalidade “Lachesis” é que tem medo das serpentes.

U IMG_5041

ARGUCIAS D’UM VIAXANTE DESAFORTUNADO

1CONVIDADO PARA UM CASAMENTO EM CUBA

           Toda esta magnífica confusion se xerou, quando os seus amigos da Ialma tiveron a superior lembranza de o convidar para unha “Lua de mel” na Habana.   Superdotado com quatro tins, que mais útil lhe serian os quatro canudos evacuatorios dos mesmos, recibia de frente o bafo cálido-carnal da superlativa exuberancia da natureza Habanera.  

          Lhanamente, como todo Home bem nascido que actua sem doblez, e é inmediatamente calificado pelo diccionário da língua como “Inxénuo”, sentia como sociólogo que era um sano interes pelas cousas das xentes e do país, e manifestava curiosidade por ver e preguntar, entrando desta maneira nunha guerra aberta com a “realidade”  circundante, que tinha outros obxectivos bastante-muito mais prácticos.

2 DURA PRESION XINETARIAL

          Quando arribamos pelas alturas ó “Arranha Céus” do hotel Sheraton da Habana, e vimos a enorme meia lua de xentes vocíferantes que rodeava a porta do hotel, esperando que algum íncauto saíra para lhe saltar encima. Decidimos, como qualquer túrista “anglo-saxon) bem axuiciado e prudente, non sair do nosso refúxio e aproveitar para descansar e recuperar o sono perdido.   Mas quando chegaron as oito da manhan, começou o telfone a tocar,  nós mortos de sono colhiamos o aparato infernal e nada, passados momentos tornava o telfone a martelar inmíserecorde os nossos pobres cerebelos, pois para non partilo pensamos descolgalo. Passados escasos minutos, começaron a aporrear a porta, e non paraban mais, pelo que non houbo mais remédio que levantarse e ir para a piscina, constranxedoramente disgustados.

        Na Fermossissima Baracoa, acordamos todos ir de longada, saimos valentemente do castelo, no qual viviamos como xóias resguardadas , e fomos sinxelamente dar unha volta polo povoado.  Á nossa espera, estava toda a  “Procesion da Senhora das Angústias de Guilhade”, a qual con nós á cabeza desfilou  por todos os recovecos do paraíso..   Mas heis que de repente xúrdiu á nossa frente a ínesperada salvacion, unha Farmácia fresquinha e acolhedora, ó abrigo da qual aproveitamos para repor forzas ás nossas anchas, sem esquecer de abastecernos do  indispensável “PPGEN”,  que  reforzava as potencias sexuais e ainda porriba era bom para o colesterol (tudo isto mentras os funcionários da farmácia rian a perna solta).

3 MÉTODOS POUCO CONVENCIONAIS

         Bom, vistas as circunstancias, o nosso amigo tomou a decision de facer-se passar por cubano, adoptando como non podia deixar de ser a pronunciacion característica do “pero hermano”, mas o resultado non foi nada reconfortante, a cousa maniféstamente non colava.   Foi enton que para superar as dificuldades, o inxénio se vai agudizando e soltando chispas, mas por fim se alumiaron as trévas,, com unha soberba transmutacion alquímica em surdo-mudo.   Tal como o intérprete de Baraco-Bama, desatou a facer xestos sem sentido, cada vez que era interpolado na rua.   Poren as bem organizadas falanxes populares non se enganan tan fácilmente,  a farsa non chegaria lonxe, e acabaria levantando a indignacion xeral contra el, marcharon  ráudos e veloces em busca dum surdo-mudo verdadeiro para o comfrontar com este malvado..

      “¿¿PERO HERMANO, COMO NOS PUEDES HACER ESTO ??”

4 ANTECEDENTES DO FEITO

         Sentiu como um escalofrio no espinhazo, quando  viu no coche do cura as fotocopias das suas cartas, animando ós presos da resistencia galega detidos em madrid, a que perseveraran nos seus ideais e afrontaran com regignacion as penalidades presentes.  ¿Suspeitaria acaso  o cura do seu sacristan?, ¿ou quereriq assumir o desgosto secretamente, com benevolencia e conmiseracion para com esta louca xuventude?  ¿Ou ainda, convencionalmente dixera “non é mal rapaz,son as malas companhias”, “xa me encargo eu del, non se preocupen”?, tudo para librálo das garras ,ínquisitoriais.

Léria Cultural,