Arquivos mensuais: Abril 2014

AS PEQUENAS FUGAS (II)

.              -Unha catástrofe nuclear em mil novecentos e cinquenta e oito, teria sido provocada por unha explosion semelhante a um vulcan, num armazenamento de resíduos radioactivos enterrados perto dos Montes Urais, proxectou nuvens radioactivas no ceu que se espalharon por areas de centenares de quilometros, afectando milhares de pessoas e provocando a morte  directa de centenares.

.              -A base de submarinos atómicos na Ilha de Osmussar na Estónia, foi totalmente destruida, provocando um abalo telúrico de 4,5 na escala de Richter, o numero de mortos na rexion aumentou seis veces, e oficialmente tamen feneceron na explosion quarenta militares e cientistas.

.              -Italia (Seveso), non dispomos de informacion.

 

 

AS PEQUENAS FUGAS

.              -Encaramos diversas possibilidades- em funcion da forza do vento, conforme chova ou non, etc…

.              -Calculamos que unha fuga brutal do um por cento, espalharia poeiras radioactivas nunha grande superficie, ficando as povoacions expostas  a doses diárias equivalentes á que é autorizada por ano, seria forzoso enton evacuar totalmente as rexions afectadas. a agricultura seria aí impossivel durante dezenas de anos.

.              -Se se producira um acidente deste xénero na fábrica de La Hague, perto de Cherburgo, por muito favoráveis que fossem as condicions metereoloxicas, seria preciso evacuar Paris.

.              -Central de Gundremmingen, mil novecentos e setenta e cinco- fugas no circuito de água que obrigan a unha paraxem no funcionamento do reactor durante cinco meses.

.              -Na mesma central, anos mais tarde descubrese a perda de vapor radioactivo.

 

O PROBLEMA DOS RESIDUOS

.            Um reactor nuclear que fornece mil mega watts de potencia electrica, produce por ano tantos resíduos radioactivos como mil bombas de Hiroxima, entre estes resíduos figuran o Estroncio ou o Césio.  Por cada mil reactores haverá que eliminar por ano, a mesma quantidade de resíduos que produziriam um milhon de bombas de Hiroxima.

.            Primeiramente mergulhavam-nos nos oceanos, mas como se deron conta de que lhos podian roubar, estas operacions foron interrompidas polo perigo de falta de control.

.            Seguidamente passaron a enterralos em minas de sal, fortemente armadas.

.            Por último, como colofon, pensaron que o melhor erá metelos num fogueton e mandalos pro sol.

A “DISSIPACION LENTA”

.           O caminho das particulas radioactivas xa está sobexamente estudado no que dis respeito ao famoso circuito: ” Erva-Vaca-Leite-Crianzas “.

.           Um outro circuito é este:  ” Chan-Raís-Planta “, que torna perigoso o consumo de productos agrícolas contaminados.

 

 

 

A PRODUCION DE ENERXIA NUCLEAR

.              -Os acidentes teran consequencias catastróficas, tanto para a povoacion como para a natureza.

.              -As consequencias de cada erro cometido neste campo, iranse prolongar por períodos que van dos seiscentos anos até aos vinte mil quatrocentos anos .

.              -Os productos radioactivos de fission. como o Estróncio 90, ou o Césio 137, non voltaran a um nível  de radioactividad inofensivo (Um milhon de veces inferior) até passados os seiscentos anos.

.              -O Plutónio, sendo um dos principais sub-productos da industria nuclear, provem da captacion de neutrons polo Uranio 238, ele será o combustivel dos reactores rápidos .   Há fábricas que  producem mais de oito toneladas por ano, podendose fabricar mais de mil e cem bombas de Nagasáqui, que corresponde á radioactividad de cento noventa bombas de Hiroxima.  Um bombardeamento desta fábrica, bastaria para producir os mesmos efeitos secundarios que milhares de bombas atómicas.

.              -Á possibilidades de que um carregamento entre os cento e vintacinco que se faran por ano poidan ser desviados, pois bastan unhs quilos de Plutónio para facer unha bomba atómica.

.              -Se um dos contentores que transporta vinte e cinco quilos de Plutónio se abrira, perto de unha cidade importante, seria liberado um numero de partículas que teoricamente poderian causar quatrocentos e quarenta mil milhons de Cancros de pulmon em tre mil milhons de seres humanos.

.              -Se só unha particular em cada des milhons, viesse finalmente a ser inalada por pulmons humanos, haveria quarenta e quatro mil Cancros de pulmon.

.              -As particulas que caídas no chan poderiam de novo ser levadas polo vento a enormes distancias, incluso de um continente a outro e durante varias decenas de miles de anos, visto que o período  do Plutónio é de vintiquatro mil e quatrocentos anos.

JOHN W. GOFMAN

.                Fisico Nuclear de primeiro rango, escolhido pela Comision de Enerxia Atómica para calcular os riscos dos proxectos nucleares.

.                -É um dos melhores físicos nucleares.

.                -Descobriu xunto com Glenn T. Seaborg, o Uranio 233 e a sua fission.

.                -Autor de inùmeros trabalhos de Física e de Radiobioloxia.

.                -Colaborou no proxecto Manhattan, que acabou no fabrico da primeira bomba atómica.

.                 -Investigou as consequencias da energia nuclear no campo da medicina.

.                 -Xefiou o lnquérito sobre os efeitos nos seres vivos das fugas nucleares, axudado por Arthur Tamplin.

CONSEQUENCIAS  DAS RADIACIONS

.           Os sobreviventes de Hiroxima, passados anos eran atacados por Leucemia e ainda por outras formas de Cancro.

.           Por Cada caso de Leucemia provocado por irradiacions, aparecian vinte Cancros.

.           Nunca se consegue um total isolamento nas empresas, centrais, hospitais, centros de investigacion, etc., que tratan productos radioactivos.

.           Por isto o Conselho Federal de Radiacions, estipula que a quantidade dispersa de radiacions, non debe ultrapassar 0,17 rad por cidadan e por ano.

.           Um rad aumenta 2% todas as formas de Cancro.

.            Acomular cinco rad, significa 10% de probabilidades de aparecimento do Cancro.

.            Os resíduos radioactivos propagados no ambiente son responsáveis pela multiplicacion dos Cancros e das Leucemias, mas actuan tambem sobre as células reproductoras e particularmente sobre os seus cromossomas, nos quais provocan mutacions.

.            Aumento das doenzas xenéticas (Hemofília, Anemia falciforme e Galactosemia), aumento dos casos de Diabetes e das doenzas cardíacas e mentais,

.            Pode acarrear 10% do índice  de mutacion da populacion, e a proxima xeracion sufriria mutacions suplementares.

.            Unha dose  de tres rad irradiados sobre um feto durante a xestacion desencadearia um Cancro.

O Rebanho Comunal d’Uma

Foi o primeiro que eu vin na minha vida infantil, e o único que ainda pervivia como restos dum mundo arcaico que fora organizado con vistas no bem comun.  Sempre me pasmou a perfeicion do seu funcionamento  exemplar, incluso o comportamento harmonioso dos animais resultava surpreendente.

Saía como unha enxorrada ó raiar da aurora, e atravessava toda a aldeia subindo polas Barreiras caminho do monte alto.  Os animais ian-se incorporando na manada, casa por casa desde os seus cortelhos particulares, aumentando desta maneira unha torrente indómita de marabunda.  Passavan todo o dia no baldio, e somente ó solpor da tardinha retornavan ós seus lares.  O chegar á altura dos eidos, eles mesmos se separavan do rebanho comun para entrar saltitando polas cortes adentro, onde recibian o suplemento alimenticio que os esperava nas manxedouras.

Cada dia os vecinhos se remudavan por casas na laboura comun, aforrando deste xeito muitas horas de trabalho quotidiano, necesario era tamen para manter a Irmandade Comunal que esta riqueza de leite, carne, couros, lan e crias para vender,  beneficiara a todos por igual.

Mais tarde, como consequencia das levadas premeditadas de xente para trabalhar nas cidades, o rebanho acabou caindo nas mans dos velhos e pequenos da aldeia, que nesse dia faltaban á escola para participar na tarea comun dos seus.  Todo o dia libres no monte ermo, brincando entre duros toxos, forxavan o seu caracter de independencia espartana, facian casas com pedras para resguardarse dos ventos frios, comian as “putigas” dos carrascos e chupavan o leite fresco dos tetos das cabras.

Co passo dos tempos, toda esta fortuna foi borrada da memoria das nossas xentes, para poder satisfacer outros intereses bem mais ladroeiros e deshumanizadores.

 

Eira Comunal.

ARGIBAYS

( RÚNAÍ NA ROINNE AIRGEABAIS)

-A tua nái de onde era?

-Perdon, pero é polo apelhido que tem!

-Ah! Sim!, é Vasco-Frances.  (Dixo-o dunha maneira tan rotunda, que xa non me atrevin a interrogar nada mais).

Este Alberto Argibay de Redondela, tinha suspeitosos parecidos com o meu primo Manuel Argibay, somente que este era enorme de tamanho o que o facia muito mais temibel.  Por debaixo das courazas caracterioloxigas habia algo que decia, que alma nossa em arte tu és.  Algo o aproximaba grandemente do behemente Manuel, alguma oculta veia artistico-druídica rexurdia da profundeza dos tempos antergos.

Talves Gonzalo Navaza tivera razon, e se trate do nome dunha terra, onde os ventos fortes dum mar esmeralda, traian o confuso son dos velhos cantares arrulados pola harpa Gaelica.

A Irmandade Circular.

IMG_1634

IMG_1635

O Melhor Amigo do Homen

 

Ó contrario do que vulgarmente se poida xulgar, o melhor amigo do homen non é o cabalo, nem sequer as cadelas, senon que este perigoso lugar está ocupado pelas nossas Galinhas.

Estes pequenos dinosaurios, fermosamente emplumados, dos quais incluso os gatos escapan á hora de comer.  Elas son as grandes benefactoras dos lares pátrios, pois bastan dous colgadores, um de áuga e outro de comida, para ter fartura de ovos e abundancia de milagrenta carne sanadora de maleitas,

Ainda despois de tudo isto, ha pervertidos que as útilizan para inconfesáveis luxurias, tamen conhecidos como os pilha-galinhas.  Fai anos nas terras do Ribeiro Davia, foi encontrado nas marxems do rio o cadaver dum ser humano, em comprometedoras circunstancias.  Pois quando de maneira ínglorie o malandro se atopava sodomizando o pobre animalinho, um enorme calhau, confirmando a teoria filosófica de D. Arturas S. “O Mundo como Vontade e Representacion”, se abalou sobre os desgraciados.

Quando as autoridades locais levantaron o penedo, o espectáculo que se lhes deparou foi realmente esmagador, alí estaban o amante abrazado na infortunada victima ambos aplastados contra o duro rebordechan.

A tan cacareada superioridade do Homen sobre a Besta, ficava unha vez mais constranxedoramente resentida.

 

Léria Cultural.