Muitos xovens, e tamen raparigas Hispanas, sentiron algunha ves a suprema necesidade de substituir San Andres de Teixido por Cuba. Preferindo ir bem vivos cara a este paraiso lonxano.
Estas aventuras tropicais da nossa amada Xeracion Limite, tinhan verdadeiramente algo de comico-grotesco, se de algo carecen estes americanos, e do sentido do ridiculo, para non dicer da dignidade Humana.
Apesar, das doutrinas emancipadoras socialistas, o vulgo demostraba unha irremediabel vocacion de prostibulo, parecian algo inxenuos, mas esta percepcion era falsa, na crua realidade presidia todas estas relacions internacionais unha picara deshonestidade. O motor era o grande negocio turistico, este si que era o amo, claro que toda esta esplendida xuventud viaxeira non tinha nada que ver con estes turbios asuntos, e menos com o turista convencional.
Nunca os Cubanos viron, nin probavelmente veran xamais, tamanha qualidade Humana, pelo que os conflitos eran inevitaveis, e preferian realmente ligar entre si.
Mas nem todos eran xovens idealistas, tamen pululaban os velhos verdongos, e as historias adquerian tintes turbios de prostituicion galopante (Um fulano que se metia nunha familia, para ter amores cunha nena de once anos, a cambio pagaba festa para toda a malta ¡¡ SE ESTES POR FESTA DAN TUDO !!
Xa Vidal Lainho, orgulhosamente bramaba. ¡¡ YO ME ACUESTO CON QUIEN ME DA LA GANA !!
¡¡ PARECE QUE ESTOU OBRIGADO A DEITARME CON TODO O MUNDO !!
Ante tamanha abundancia de mulatas, um xa se podia permitir certa soberbia, um Home tamen tem a sua dignidade.
¡¡ UN HOME E UN HOME, AINDA QUE SEXA DEBAIXO DA CAMA !!
Leria Cultural
O Pomar 