Apesar das voces do mundo, nunca foi unha revolucion, somente um golpe de Estado militar, preparado para o arrivamento do Liberalismo Parlamentario.
La Liberal isso foi, porque non ha niguem mais tolerante que os militares, haber quem é o valente que se atreve a afirmar o contrário.
¡¡ O POBO ESTA COM O M.F.A. !!
¡¡ O POBO ESTA COM O M.F.A. !!
Era a consigna, mil veces repetida em todos os “Media”, num lavado de coco permanente, os meios propagandisticos funcionaban a toda máquina, arrastando multidons para á rua.
Algo que sempre me sorprendeu neste turbio asunto, foi a inesperada aparicion dunha verdadeira enxorrada de esquerdistas, inclúso algunhs dos militares golpistas encabezaban partidos de estrema esquerda, nunca imaxinei que puidera haber tantos escondidos, qual Perséfone resuscitada dos infernos em plena primavera de Abril.
As ideias desparramadas sobre a massa, criaron um clima de efervescença colectiva, é escusado dicer que todos apoiaban, e se apoiaban nos militares, como se de camaradas se tratara, e o povo entrou nunha confraternizacion indiscriminada, sedenta de abrazos a todo o mundo, como unha catársis anti individualista.
A loucura, desafortunadamente foi minguando, os politicos navegando, e a fraternidade chegou ó fim.
Léria Cultural