ARISTOFANES

O GRANDE. O MAGNIFICO. O LUMINOSO. O mais amado de todos os poetas da comédia velha Grega.
Comparte conmigo, unha sagrada adoracion polas ânguias, criatura que considerava maravilhosa, suculento manxar, proveniente das lagoas ceibes de Beócia, encarnando a perfeicion do ser.
O seu talento, era capaz de ridícularizar a Sócrates, e a todos os demais Pitagóricos, cebandose principalmente no seu discípolo Querefonte, e no seu aspecto enfermizo, sobre o qual se preguntava:

¿¿ Estás seguro, que este home que aquí nos presentas, é realmente o modelo a seguir ??

Famosa foi tamen a sua burla sobre a teoria socrática sobres as tormentas.

¡¡ Quando um home come feixons, xa fai um ruído do caralho, agora imaxinate tu unha cousa grande como unha nube !!

Tamen a tomou contra militares e curas, contra os quais arremeteu despiadadamente, e que lhe valeu ser azotado em plena praza pública de Atenas, mas non parou de berrar escandalosamente com todas as suas forzas durante o súplicio, montando um indecoroso e lamentável espectáculo.
Saúde para sempre, ao venerável Aristófanes, que o seu xénio e a sua valentia, pervivan eternamente na nossa memoria.

Léria Cultural

Deixar un comentario