Arquivos diarios: 26/12/2011

A Hipocrisía da coca-cola

A coca-cola ten unha visión da vida portuguesa moi interesante.Particular.Conformista.Capitalista.

ARISTOFANES

O GRANDE. O MAGNIFICO. O LUMINOSO. O mais amado de todos os poetas da comédia velha Grega.
Comparte conmigo, unha sagrada adoracion polas ânguias, criatura que considerava maravilhosa, suculento manxar, proveniente das lagoas ceibes de Beócia, encarnando a perfeicion do ser.
O seu talento, era capaz de ridícularizar a Sócrates, e a todos os demais Pitagóricos, cebandose principalmente no seu discípolo Querefonte, e no seu aspecto enfermizo, sobre o qual se preguntava:

¿¿ Estás seguro, que este home que aquí nos presentas, é realmente o modelo a seguir ??

Famosa foi tamen a sua burla sobre a teoria socrática sobres as tormentas.

¡¡ Quando um home come feixons, xa fai um ruído do caralho, agora imaxinate tu unha cousa grande como unha nube !!

Tamen a tomou contra militares e curas, contra os quais arremeteu despiadadamente, e que lhe valeu ser azotado em plena praza pública de Atenas, mas non parou de berrar escandalosamente com todas as suas forzas durante o súplicio, montando um indecoroso e lamentável espectáculo.
Saúde para sempre, ao venerável Aristófanes, que o seu xénio e a sua valentia, pervivan eternamente na nossa memoria.

Léria Cultural

RAIS CRITICO-ETIMOLOXICO-DESPIADADA DA PALABRA ESPECTADOR

RAIS CRITICO-ETIMOLOXICO-DESPIADADA DA PALABRA ESPECTADOR

Parece ser que o fenómeno vem da palabra Espectáculo, a qual deriva do latin “Spectaculum” de “Spectare”, (contemplar, mirar), e esta do Latin arcaico “Specere”, (em termos sexuais, miron, tendencia para observar, permanece passivo, con o qual somente sabe dar ás mans, apostado diante dum lindo espectáculo, non no sentido que vós pensádes, senon para aplaudir).
Deriv. Espectacular, todos derivados directos ou indirectos da palabra “Specere”, todos eles de caracter culto. Espectador (Espectator) de “Spectator-oris, Espectabel.
Especímen (Specimen), i-iminis (proba, indício, mostra, modelo); Espectro, de “spectrum” (simulacro, aparicion, espectral).
Especular; frequente espicular de “Speculari” (observar, axexar), derivado de “Specula” (posto de observacion); Especulacion; Especulador; Especulativa. (Ou sexa, que um espectador, é um especímen de “Spectrum” especulador, muito caracteristico das sociedades occidentais modernas).
Circunspecto, de “Circumspectus”, particípio de “Circumspicere” (mirar ó redor); Circumspeccion. (Mira ó redor temeroso de que poida ser el tamen observado, recibindo toda a porcaria que lle meten polos sentidos adentro).
Conspícuo, de “Conspicuus” (em quem se xuntan as miradas, visibel, notábel); Conspecto. (Demasiado conspícuos deunos a sua nái, e as miradas converxen nunha massa amorfa e acrítica).
Expectacion, de “Expectatio”, -onis, derivado de “Exspectare” (esperar, estar á expectativa); Expectante (espetante); Expectabel; Expectativa.
Inspeccion, de “Inspectio”, -onis, derivado de “Inspicere” (mirar adentro); inspeccionar; inspector, -oris; Introspeccion, derivado culto de “Introspícere” (mirar no interior); Introspectivo. (mirar adentro, é um hábito pouco frequente, mais bem se procura vixiar o vecinho, para poder inspeccionar a sua vida íntima).
Perspectiva, do Latin tardio “Perspectivus” (relativo ó que se mira), derivado de “Perspícere” (mirar atentamente através de algo); perspectivo.
Perspicaz, de “Perspicax, -acis (de vista penetrante), outro derivado do verbo, perspicácia, ou o raro e mais tardio perspicacidade, probabelmente copiado do Francés  perspicacité. Perspícuo, de “Perspicuus”; Perspicuidade.
Prospecto, de “Prospectus”, -us (accion de considerar algo), derivado de “Prospicere” (mirar a diante, examinar, considerar, prescrutar). (Caracteristica básica do homen únidimensional, aquel que caminha sempre optimista na direccion do barranco).
Respeto, -ecto; “Respectus”, -us (accion de mirar atrás, consideracion, miramento); Respetar, -ctar, de “Respectare” (mirar atrás); Respetabel, Respetabilidade; Respectuoso; Respectivo; Réspice, do Latin “Respíce”, imperativo de “Respicere” (mirar). (Com respeito á accion de mirar atrás, ha que ter cuidado de permanecer sempre arrimado ás paredes, pois com esta xente um nunca se pode fiar).
Retrospectivo, derivado culto de “Retrospicere” (Mirar atrás). (Insisto, em recomendar prudencia com as miradas atrás).
Suspeitar, do Latin imperial “Suspectare”, do classico “Suspicari” (sospeita, sospeitoso); que sospeita “Suspiciosus”; de quem sospeita “Suspicatos”; Sospeitabel. (Por suspeitar, sospeitan de todo o mundo, pois quanto mais burro, mais desconfiado).
Espécular, especulativo,  v. espectáculo.
Espéculo, espellado, v. espello. (E bastante difícil verse neste espello, demasiado opaco e carente de vistas).
Espedo, v. espeto. (Se se consigue um bom espeto, meterllo pola tantalla adentro, se possivel acendida para maior gloria do espectáculo).
Espedir, v. despedir. (Finalmente, e como colofón desesperado e victorioso, despexar o televexo pola ventana a fora).

Léria Cultural

XOGUINHOS E DROGUINHAS

Urxe, apartar de todos os Centros Culturais estas merdinhas. Sobre tudo defender e acautelar os nenos, para que non reproduzan as malas costumes de que os velhos foron víctimas. Vicios que van larvando a vida destes cangalhas, que ás veces portan nas suas alforxas pesados lastres, que van semeando nos novos sem a menor mostra de remordimento. E talvés no fundo nem sequer tenhan consciencia do mal que fan.
O desarrolho harmonioso do ser humano, e a convivencia social, chocan sempre com poderosos enimigos, a estructura cacíquil e as células familiares
fortemente autoritárias, que perturban o natural funcionamento da vida autentica. Ha que trabalhar no sentido de mostrar que outros mundos son posiveis, que os pequenos capten que outras formas de relacion prazenteira podem darse, acostumalos a saber falar, e a cooperar em plano de igualdade, labutando e pensando no disfrute común da Irmandade.
Os Opios do povo, nada de bom aportan, pertencen a um sub-mundo embrutecido, que non fai mais que fabricar sarilhos, algunhs deles mesmamente tráxicos, que son ocultados e silenciados, mas permanecen sangrantes.
Que se saiba viver, sem medo e sem ódio os nossos semelhantes, pois que eles non son mais que como todos nós.

Eira Comunal.

O TRABALHO SEGUNDO ARISTOTELES

ARISTOTELES

POLITEIA

LIBRO OITAVO (CAPITULO 2)

“Non é dificil de ver, por tanto, que aos xovens ha que ensinarlhes aquelas artes úteis que son absolutamente necesarias; mas é evidente que non deven aprender todas as artes úteis, porque ha que manter a diferenciacion entre as artes que son liberais e as que non o son, e que deben tomar parte naquelas artes que non tornen vulgares ás pessoas que as practican. Há que considerar vulgar um trabalho, unha arte ou unha disciplina que inutilicen o corpo, a anima ou a mente dos homes libres para a realizacion e as accions da Virtude. Por isso chamamos vulgares áquelas artes que perxudican as condicions do corpo e tamen os trabalhos asalariados, porque privan a mente de todo ócio e a degradan. E incluso nas ciencias liberais, ainda quando non sexa improprio de um home libre tomar parte nelas até certo punto, o entregarse  a sí mesmo a elas demasiado asiduamente e con excesivo escrúpulo é exporse a sofrer os mesmos danos que anteriormente mencionamos. Tamen supon unha grande diferença o objectivo que um tenha á vista nunha ocupacion ou um estudio; se um o empreende tendose a si mesmo como fim, a un amigo ou por motivos morais, non é antiliberal, mas o home que o emprende a causa do resto la xente, parecerá a miúdo que está obrando dunha maneira servil. Sexa o que sexa, as disciplinas actualmente em boga, come se dixo antes, orientanse nestas duas direccions.”

Aforismoi.

AS ARTES DO COZINHEIRO E DO AGRICULTOR

      AS ARTES DO COZINHEIRO E DO AGRICULTOR

(A Dorinda Salgueiro Aquino)

Van unidas estas vidas, polo prazer da gratificacion inmediata. Mal Koré risonha desperta na Primavera, os bancais primixénios, anteriores a todas as toupeiras, alá polo mes dos Maios floridos, escomezan os ritos da abundante fertilidade, todas as primícias da namorada natureza desabrochan.
As primeiras alfaces, os pepinos, vanguardas dunha numerosa orda de manxares, avalancha incontibelmente multitudinária de sabores sempre redivivos.
Sobe a Lampreia polos rios arriba, vinda do lonxano mar dos Sargazos, e metese até polos regos adentro, tomada por medrado frenesí de saudades da terra.
Tudo vai sucumbir no glorioso altar da cozinheira, que como bela sacerdotisa das Chans do Campo do Mouro, as sacrificará na honra de Herundinus, com mans amorosas, para maior deleite de todos os sentidos da nosa vida.

A Irmandade

O 25 DE ABRIL

Apesar das voces do mundo, nunca foi unha revolucion, somente um golpe de Estado militar, preparado para o arrivamento do Liberalismo Parlamentario.
La Liberal isso foi, porque non ha niguem mais tolerante que os militares, haber quem é o valente que se atreve a afirmar o contrário.

¡¡ O POBO ESTA COM O M.F.A. !!

¡¡ O POBO ESTA COM O M.F.A. !!

Era a consigna, mil veces repetida em todos os “Media”, num lavado de coco permanente, os meios propagandisticos funcionaban a toda máquina, arrastando multidons para á rua.
Algo que sempre me sorprendeu neste turbio asunto, foi a inesperada aparicion dunha verdadeira enxorrada  de esquerdistas, inclúso algunhs dos militares golpistas encabezaban partidos de estrema esquerda, nunca imaxinei que puidera haber tantos escondidos, qual Perséfone resuscitada dos infernos em plena primavera de Abril.
As ideias desparramadas sobre a massa, criaron um clima de efervescença colectiva, é escusado dicer que todos apoiaban, e se apoiaban nos militares, como se de camaradas se tratara, e o povo entrou nunha confraternizacion indiscriminada, sedenta de abrazos a todo o mundo, como unha catársis anti individualista.
A loucura, desafortunadamente foi minguando, os politicos navegando, e a fraternidade chegou ó fim.

Léria Cultural

A LITERATURA E O SAL DA VIDA

A vida dos artistas é muito dura, pessoas dunha estremada sensibilidade, tem que aguantar a “Palo Seco”, toda esta merdosidade que nos inunda, non é tarefa fácil de levar.
Temos non obstante ó nosso alcance, um prodixioso invento, algo verdadeiramente máxico, el permitenos viaxar através dos tempos e dos espaços, falar com pessoas que xa foron mortas e agora viven. As civilizacions passadas, os infindos mundos particulares, das Ideias que em todo lugar galopan desbocadas. Um escapa dos que xulgan afogar a nossa mente, e a Razon Comun logra pervivir milagrosamente com novas xentes que van medrando continuamente.
O fermoso vício da Literatura vai penetrando, mansinhamente nos nossos adentros, e um chega a ler incluso monstruosidades como “Nostradamus”, ou Benito de Espinosa, que merecia um par de bofetons, por atreverse a aplicar o método xeométrico á ética.
Tudo sexa para nossa maior virtude e felicidade.

Léria Cultural

FOI METERSE NA BOCA DO LOBO

Estar no lugar errado, nesse fatídico momento, foi o pecado deste home. Tráxica historia esta, que aconteceu em pleno vinticinco de Abril Lisboeta.
Um conductor de Carro Electrico, fora morto por um facadas de raza negra, o qual despertou um autentico dilúvio por parte da prensa sensacionalista, os meios de formacion de masas desataron unha horrenda campanha multitudinária.
Este pobre negro de que falamos, home urbano, amável, sempre bem vestido á maneira occidental, comulgando com a fé dos brancos, tamen el se deixou arrastar pola propaganda mediática. Tivo a funesta ideia de acompanhar o enterro, no meio dunha rebanhada de xente enfurecida, sedenta de vinganza cega. Sem motivo aparente unha mulher começou a gritar ó seu lado, e toda aquela demencia iracunda desatou a patadas nele, esmagando desta bestial maneira a vida d’um home perdido.

Léria Cultural

Equipo de Investigación. Os Reis de Oriente

Equipo de Investigación.

Neste vídeo uns periodistas entrevistan a uns chinos afortunados e analizan as causas pola que os chinos se converteron nos novos ricos en España.

Paco Vallejo, número un de España en xadrez

Nesta reportaxe do diario El País percórrese a vida de Paco Vallejo, neno prodixio do xadrez en España que ía para figura mundial, e de como o taoísmo cambiou a súa vida.